از تنهایی از این پرتاب شدنِ
نخواسته نا بخواهم بنویسم
تا دریوزه ی واژه ای می کنم
فاژه های پی در پی
واژه را در گلویِ ذهنم
حلق آویز می کند
خواستم برای تو بنویسم
بهتر که از تو بپرسم
این آیت الله «مودی»
تا چه زمانی می ماند
تا هند من و تو را
به چیزی تهی از هند دگرگون کند ؟
یکی نه بلکه هزاران هزاران هزار
او را با فریادِ «ایشتا دیواتا»
از عبای ملاییزم و قبای آخوندیزم
چرا بیرون نمی کشند ؟
حالا مودی به خاک سیاه
مودی را چه به هند
من و تو را چه به مودی
تو چرا نمی تابی ؟
آذیش
|