ایما نیایش

دلم تنگ و جهان تنگ و زمان تنگه خدایا
دلی کز نفس افتاده تَهِ سنگه خدایا

دیار نازنینُم خیلی خیلی خیلی دوره
سر راهم هزاران سنگ و فرسنگه خدایا

نمی آید ز انگور شمالی شربت ناب
انار گندهارا گشته بی رنگه خدایا

پرنده حق نداره پر گشایه در گلستان
گل و گلشن ما گردیده بی رنگه خدایا

ندای بلبل و صوت قناری از نیستان
نمی خیزد که آواز رسا ننگه خدایا

صدا و شرفهء پای زنان عاره درینجا
چه رسم است و چه آیین و چه فرهنگه خدایا

نمی آید نوای عندلیبانِ خرابات
نه سازی نه سرودی نه شباهنگه خدایا

صدای سارَبان و مهوش و هنگامه ناید
نه احمد ظاهر و صوت سرآهنگه خدایا

به هرسو قصهء جنگ و دلِ تنگ و جدایی
نميدانم که افتاده چه نیرنگه خدایا

جهان پر شده از فتنه و آشوب و خشونت
چرا جنگ و چرا جنگ و چرا جنگه خدایا

دلم سوزد برای شاپرک های مهاجر
و ماهی که فِتاده دست خرچنگه خدایا

خداوندا درین آشفته بازارت چه حاله؟
کجای امر و فرمان تو می‌لنگه خدایا ؟

ایما نیایش