ملحیه احراری

سلام آقای داس گرامی! با گشودن صفحه بزرگداشت از فریده جان انوری بار دیگر شرری بردلهای دوستداران این صدای ملکوتی زدید. در سال ۲۰۰۷ مصادف با آخرین سال کار فریده جان در رادیو آزادی، وبسایت فانوس به گردانندگی آقای نوذر الیاس و آقای ظاهر تایمن ابتکار این بزرگداشت را در دست گرفت و ما در رادیو آزادی این برنامه را سامان دادیم. خوشحالم که به آن مطالب ارزنده در فانوس دوباره رجوع کردید و خوشحالترم که نوشته های دیگری از بزرگان فرهنگ و ادب در رابطه به ارزشهای پایای فرهنگی فریده جان درین جا میخوانیم.
 

فریده جان انوری! این نام برایم نماد بودن و انگیزه عاشقانه زیستن است. فریده جان برایم مظهر پرواز و پر کشیدن و الگوی یک زندگی پر جذبه و پرانرژی است.
اینک میخواهم به عنوان دوست و همکار فریده جان در رادیو آزادی و سالهای پرباری که باهم سر کردیم، بار دیگر خلوص و ارادتم را پیشکش این بانوی گرانمایه نمایم.

از آن سالهای دور دور سالهای نوجوانی و شاید هم دور تر از آن به صدای فریده جان و زمزمه های ملکوتی اش گوش میدادم. نه اینکه فقط گوش میدادم بلکه این صدا در گوش جان من می‌نشست. بعدها با قصیده بلند آبی خاکستری سیاه زنده یاد حمید مصدق به صدای روح انگیز فریده جان بیشتر مأنوس شدم و این انس چنان عمیق بود که این کست یکساعته از صبح تا شام بدون وقفه در فضای خانه ما طنین انداز بود. من و خواهرانم صدای نوازشگر فریده جان را با گوش دل می‌شنیدیم و دیگر این قصیده طولانی کاملا ضبط حافظه ما شده بود.

سالها گذشت، مهاجرت و آوارگی ها با خاطره های عزیز و دوران خوش زندگی همه بازی کرد.
سال ۲۰۰۲ مقرری من و فریده جان در رادیو آزادی همزمان اتفاق افتاد. می‌توانست اتفاق بسیار شیرینی باشد اما در آغاز چنین نبود. آشنایی ما در آغاز با سوءتفاهم های کاری به همراه بود و ماه ها طول کشید تا این سوءتفاهم ها به دوستی و باور عمیق و رابطه بسیار زیبا تبدیل شود و برای همیشه ادامه یابد.

در اوایل کار مان در رادیو آزادی برنامه بانگ نای به ابتکار فریده جان انوری جان گرفت برنامه یی که متن آنرا آقای پرتو نادری با زیبایی تمام می‌نوشت و فریده جان با صدای ملکوتی خود به آن برنامه روح می‌بخشید. این برنامه چنان در دلم می‌نشست که هنگام شنیدن آن نمی‌توانستم اشکهایم را مهار کنم.

از سال ۲۰۰۲ تا سال ۲۰۰۷ افتخار بودن، هم‌صحبتی و همراهی با فریده جان انوری را داشتم. فریده جان بهترین انگیزه کار و تلاشم برای تهیه برنامه های فرهنگی در رادیو آزادی بود. وقتی رهنما و مشوقی چون فریده جان داشتم شور و اشتیاقم برای تهیه برنامه ها فزونی می‌یافت و دیگر از کار شباروزی خسته نمی‌شدم. آن سالهای خوب را مدیون رهنمایی های صمیمانه فریده جان انوری می‌باشم.

در آن سالها فرصت عزیز دیگری به یاری دوست خردمندم عظیم جان نوذر الیاس میسر شد تا شصتمین بهار زندگی فریده جان را در رادیو آزادی و در وبسایت فانوس که به یاری آقای نوذر الیاس و آقای ظاهر تایمن سروسامان می‌گرفت، تجلیل نماییم.

تهیه آن برنامه ماه ها را در برگرفت. همه باهم روی آن کار کردیم. رهنمایی دقیق و موشکافانه در دست خود فریده جان بود. ویراستاری دقیق با کار و رسیدگی بیدریغ نویسنده و دوست گرانمایه ام آقای صبور الله سیاسنگ انجام شد. دوستان دیگر آقای حشمت امید و آقای داکتر اسدالله شعور صمیمانه همکاری کردند.

سرانجام برنامه دو ساعته رادیو آزادی که ناگزیر آنرا دریک ساعت فشرده نمودیم نشر شد و همه مطالب در وبسایت وزین فانوس به دست نشر سپرده شد که اخیرآ آقای نوذر الیاس آنرا در اختیار فرهنگی گرانمایه آقای ایشور داس قرار داد.

فشرده مجله رادیوی آزادی در بزرگداشت از فریده جان انوری را بار دیگر در شصت و پنج سالگی این بانوی ارجمند و بی‌نظیر پخش کردیم که اینجا در دسترس دوستداران فریده جان قرار میدهیم.

برای فریده جان نازنین عمر دراز و همیشه پر از انگیزه های دوست‌داشتنی همراه با صحت و سلامتی آرزو میکنم