شهلا دانشور

باغبان بهار من باشی
نغمه ي آبشار من باشی
همچو من، بيقرار من باشی
حرف شعر و دوتار من باشی
كاش ميشد كه يار من باشی

از تو روح حمل به جان دارم
خنده ي باغ در لبان دارم
تا به شعرم ترا بيان دارم
از چه رو عشق را نهان دارم؟
تاج سر افتخار من باشی

تا هجوم از خيال تو سرزد
درد در کلبه ی تنم در زد
آستین قصد جان من بر زد
نبض دل سخت سخت مي لرزد
تا به كي چوب دار من باشي؟

بال و پر چون پرندگان دارم
روي مهتاب آشيان دارم
از زمين تا فلك مكان دارم
در بغل شور كهكشان دارم
تو اگر در كنار من باشی

ساحل آغوش خود به موج سپرد
بال پرواز، مرغكان را برد
مي زند عكس قو به آب ركورد
گفتمت عاشقم به واژه ی تُرد
وقتی گفتم که دوستت دارم...
و تو عمری قرار من باشی

شهلا دانشور