|
۱۱-گرد هی چپ
بهار آمد نشد شوری پدیدار
کجا شد آ نهمه سرو و سپیدار
طبیعت خفته یا غرقِ سکو تست
و یا از «گُرد هی چپ » گشت بیدار؟
-۱۲ قبرغه اختلاط، ساباط
دل از یادِ تو دارد انبساطی
که طبعم پرورد امشب نشاطی
به «ساباط » محبت گل نماید
غریوی یا «قبرغه اختلاطی »
-۱۳ لوُچ ، مُوچ:
ز شهِر عافیت تا کوچ کردیم
و پای صبر دل را «لوُچ » کردیم
ز دریایی که امواجش نهن گست
به یک تکبیر مستی «موُچ » کردیم
-۱۴ فراشا:
نگاهش صد چمن دارد تماشا
که از دل می رباید رنگ حاشا
ولی از زمهریرِ ب یوفایی
بهارِ طبعِ من دارد «فراشا »
-۱۵ خط پوز، تربوز:
سیه گفتم سیه روز شما را
و حنظل طعم تربوز شما را
به خا ک خورده بر تیپای ذلّت
ندیدم جز «خط پوزِ » شما را
-۱۶ سوچّه/ کلّ هپا:
نماد کشورِ ما بی ثبات یست
ثبات ای هموطن امرِ حیات یست
نفاق ار کلّ هپا شد وحدت آید
سیاست سوچّه آهنگ هرات یست
-۱۷ برشی و برش:
پری رویی که پروازش به عر شست
به راهش پاره ی دل همچو فر شست
۱۳۹ / آیین ههای گویا
شکستِ چینی دل بی نیاز یست
اگر دنیا پر از برشی و بر شست
-۱۸ مگل، کل مکل، کلیزخنبه(خمبه)
اگر چه برکه خالی از مگل نیست
بساط زندگی بی کل مکل نیست
قسم بر گل که مشحون از گلا بست
کلیزخُنبه زنبورِ عسل نیست
-۱۹ کوت:
تمام سروها تابوت گشتند
اسیر فکرتِ فرتوت گشتند
به بیداری، سحر ارباب قدرت
به تشخیص هراتی کوت گشتند
-۲۰ تو (تب)
دو بیتی، شعر نو را می پسندد؟
و هندو، گوشت گاو را می پسندد؟
بساط مغلطه گرم ست ای دوست
غلط انداز تو را می پسندد!
-۲۱ فراشا (تب و لرز)
تماشا م یکنم امشب تماشا
به آهنگ غم انگیز فراشا
بسان عشقه پیچان م یزنم پیچ
و سروِ آه دارد رنگ حاشا
-۲۲ چُرت زدن:
به یادش تا سحر چُرتُم خرابه
خرابات دلم ب یآب و تابه
شب و شبتاب می دانند ای دوست
جهان افروز من چون آفتابه
-۲۳ مچروت/ شوت:
به پشتِ گل چرا شوتم نمودی
چرا رندانه مچروتم نمودی
به لبخندِ عس لآهنگ ای دوست
بسان دانه ی توتم نمودی
-۲۴ د لکشال:
به یادت د لکشالم کردی ای دوست ۱
به عشقت بی مثالم کردی ای دوست
چسان گویم که با چشم غزل زا
بسانِ لاله لالم کردی ای دوست
-۲۵ به توتی/ کوت/شوت:
چسان گویی که از برنامه شوتی
خمود و خسته و مچروت و کوتی
به چشمت چشمه ی عشق و امیدم
بلابالا ! نمی ارزد به توتی؟
۱. از اصطلاحات گویشی مردم پروان به معنای نگران و پریشان خاطر.
|
