کابل ناتهـ، Kabulnath
نفیسه خوشنصیب غضنفر
خویشتن از عدم صدا میکن باز بر عشق مبتلا میکن تهمتی بر سر خدا میکن چون که اخبار مجازی زرد است مرزو بوم شد از عشق آبستن سینه دشت شد پر ار رستن باد و گیسوی باغ آشفتن آسمان پدرم پر دردست رقص پروانه های آبی رنگ بر سر غنچه گلابی رنگ رمه گوسفند گرگ آهنگ وطنم باز استخوان درد است بطن هستی به ما نه آرامش نه به لطف خودش دهد سازش چه قدر ها ادامه در لغزش باغ از دست تو چه افسردست به خود آی و به خویش فرمان ده مشت محکم به جهل نادان به بر خودت نام خوب انسان نِه رابط ات با خودت چرا سرد است نفیسه خوشنصیب غضنفر
بالا
دروازهً کابل
الا
شمارهء مسلسل ۴۵۰ سال نــــــــــــــــــوزدهم دلو/ حوت ۱۴۰۲ هجری خورشیدی شانزدهم فـــــــــــبوری ۲۰۲۴
