کابل ناتهـ، Kabulnath



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Deutsch
هـــنـــدو  گذر
آرشيف صفحات اول
همدلان کابل ناتهـ

دريچهء تماس
دروازهء کابل

 

 

 

 

 

 
 

            نصیرمهرین  

    

 
اشغالگری کنونی و عواقب خاموشی

 



بزرگترین ابزار طرف استفاده اشغالگری کلاسیک و پیشینه ی عصر استعمار کهن، نیروی نظامی بود و به کار انداختن نهادهای اقتصادی- تجاری، لطایف الحیل و منافقت سیاسی، فرستادن واعظان لباس پاک دارندۀ دل چرکین ممد ابزار نظامی. حکام کشورهای استعماری طی فراگیری تجارب این درس را نیز آموختند که اگر با گسیل نیروی نظامی، هزینۀ مصارف و تلفات کمر شکن میشود، به آرزومندی ها و تمایلات موجود برای مزدوری و نوکری در جوامع اشغال شده، لبیک گفته، اهداف را از طریق آنها به دست بیاورند. تاریخ جنگهای تهاجمی- اشغالگرانۀ بریتانیه در افغانستان و سرانجام، نگهداشتن افغانستان به وسیلۀ شاهان و امیران جیره خوار از چنان کارکردی روایت میکند. شاه شجاع، امیردوست محمد، امیرعبد الرحمن و فرزندش امیر حبیب الله را در نظر آوریم.


بدون اینکه در عصر کنونی توسل به مداخله و اشغال پایان یافته باشد، برایند میکانیسم اقتصادی و جمیع عوامل سیاسی، برای سیاست های استعماری سلاح مؤثر روزانه اند.
این برداشت و سخنان را از آنروی آوردم که تاختن بر یک سخن صریح جوبایدن رئیس جمهور امریکا، میتواند معرف بی اطلاعی از مصالح، منافع و اهداف بزرگتری باشد که امریکا با آنها مشغول است. پس از آنکه اشرف غنی فرار بزدلانه کرد و بخشی ازصحنه های غم آمیز میدان هوایی کابل بازتاب رسانه یی یافت، نارضایتی و ناخوشنودی از تصامیم ترامپ و بایدن، به ایجاد کمیته یی انجامید با انتقاد از گونۀ بیرون کردن ارتش امریکا و متحدین حرف شنو اش. در این پیوند و باز مطرح کردن آن از زبان یک خبرنگار بود که بایدن گفت:


«آنچه را من در بارۀ افغانستان گفتم به یاد بیاورید. من گفته ام که القاعده نمیتواند در افغانستان حضور داشته باشد.» جوبایدن افزود:«من گفتم که کمک- همکاری طالبان را خواهیم داشت. من حق داشتم»(1)
بدون تردید، دلیل اش هم این است که طی تعاملات پشت پرده، میان پاکستان، طالبان و امریکا، ایمن الظواهری رهبر القاعده در ماه جولای 2022 در کابل کشته شد. به این ترتیب استفاده از طالبان برای سایر اهداف، با فرستادن دم نقد 40 ملیون دالر آشکارا دریک هفته، زمینه ها و موارد دیگری را نیز در چشم انداز میگذارد.
در سایۀ اهداف امریکا و فعالیت های مستقلی که سازمان های جاسوسی پاکستان برای بلعیدن افغانستان انجام داده اند، اکنون نباید حتا از نظر کم بین ترین ها و دیر پذیران واقعیت ها پنهان بماند که این دوکشور بر پشت گروه طالبان پالان نهاده و بر آن نشسته اند. حکومت های پاکستان که افزون بر هدف پیشینۀ دست یابی و نفوذ بر افغانستان، از فعالیت های طالبانِ پاکستان و حضور فراری های آنها در افغانستان ناخوشنود بودند، اکنون پیروزی متکبرانۀ دیگری نصیب شده اند. طالبان آنها را پیهم میفرستند به صفحات شمال افغانستان. در حالیکه باشنده گان اصلی و دیرینۀ مناطق، در معرض تهدید هایی قرار دارند که اسرائیلی ها در حق فلسطینی ها اعمال میکنند. تروریست های پاکستانی- وزیرستانی و احتمالاً سایر اوباشان را صاحب آن مناطق میسازند. این سیاست جفا آمیز و اشغالگرانه در مناطق مرکزی کشور، به ویژه در دایکندی و مناطق مجاور از طریق کوچی های اشغالگر عملی شده است.


پاکستان با داشتن دست بالا و نفوذ بر طالبان افغانستان، از افزایش درخواست تا آنجا که از درد سر آفرینی طالبان پاکستانی راحت شود، دست بردار نخواهد بود. امروز رئیس ستاد ارتش پاکستان، جنرال اسیم منیـــر، به این فشار افزود و به گروه دست پرورده گوشزد کرد که جلو فعالیت های طالبان پاکستانی را بگیرد.(2)
بدون تردید، طالبان افغانستان به این گوشزدها آنگونه که حکومت پاکستان میخواهد، گوش فرا میدهند.


نوکران بی توجه به اهداف و موفقیت پاکستان


ما در میان مردم افغانستان و در حکومت های پیشین افغانستان، کسانی را داشتیم که بیش از همه داعیۀ نپذیرفتن خط دیورند و پشتونستان خواهی را تکرار میکردند. اکنون که پاکستان در سیاست توسعه طلبانه و اشغال افغانستان، قدم های موفقیت آمیز بر میدارد و گروهی از جاهلان دست نشانده را رهنمایی میکند، دیورند ناپذیران توان اندک سر فروبردن در گریبان را هم ندارند.
آیا اندک بینایی وشنوایی را هم از دست داده اند تا ببینند که پاکستان با سیاست مکارانۀ تبعیض قومی، خط دیورند را به سرحدات شمال و یا به دیورند شمال میرساند.
ننگ و نفرت بر آنانی باد که متأثر از کینه، نفرت، تبعیض قومی- مذهبی، زبانی ومنطقه یی، علیه هموطنان خود استند و با آن همه پاکستان ستیزی ساده لوحانه، اکنون نوکری پاکستان را پیشه کرده و توان حد اقل اعتراض را نیز از دست داده است.
این تنها نیست. آنانی که ستم بر نسل جوان و کودک پشتون را در کنار دیگران می بینند، آنانی که ستم بر زن را با ابعادی از جهالت طالب می بینند، شرم شان باد بر این بی ننگی که دم فرو می بندند و حتا آشکارا و یا در خلوت برای سپاه اشغالگر مزدور پاکستانی، لابی گری میکنند.
آنانی که دم از اشغال تا اتک میزدند، به یاد داشته باشند که این خاموشی و کار اشغالگر کنونی، چه روزی بر سر فرزندان شان خواهد آورد.


(1) 01.07.2023 . Spiegel Ausland
(2) (2)Outlook Magazin-14-07-23


• عکس از تارنمای abc News 14 جولای گرفته شده است.
 

بالا

دروازهً کابل

الا

شمارهء مسلسل  ۴۳۶        سال نــــــــــــــــــوزدهم         سرطان        ۱۴۰۲         هجری  خورشیدی   شانزدهم  2023