استاد واصف باختری

مباد بشکند ای رودها غرور شما
که این صحیفه شد آغاز با سطور شما

شبان تیرهٔ لب تشنگان بادیه را
شکوه صبحدمان می دهد حضور شما

هزار دست شقایق ، هزار چشمهٔ نوش
بشارتیست ز آینده های دور شما

چه شادمانه به کابوس مرگ می خندید
دو روی سکهٔ هستیست سوگ و سور شما

شکیب زخمی مرغابیان ساحل را
توان بال عقابان دهد عبور شما

مباد خسته شود دست های جاری تان
مباد تنگ شود سینهٔ صبور شما

مباد سایهٔ ابلیس سار و سوسه ها
شبی گذر کند از کوچهٔ شعور شما

مباد تیره مردابیان تبیره زند
مباد بشکند ای رود ها غرور شما

کابل - ۱۳۷۰