در این روز ها ما شاهد سال‌گرد نشرات کابل نات هستیم. این نشریه را من به پنج دلیل دوست دارم:

نخست، کابل نات یکی از بهترین‌های نشرات در غربت بود و است. ادبیات، سیاست، فلسفه و هنر را به دیدرس ما می‌گذاشت و آثار بهترین نویسندگان افغانستان را به دست نشر می‌سپرد.

دوم، تخصص و بی‌طرفی را اختیار کرده بود و به دامان هیچ گروه سیاسی، قومی، مذهبی و سمتی نلغزید. برای همه‌ی افغانستان می‌نوشت و صادقانه گپ می‌زد.

سوم، تلاش می‌کرد معیاری بنویسد. هرچند ویراستاری رسانه‌ی آنلاین نیاز به پشت‌کار زیاد و شکیبایی مستدام دارد، اما کابل نات تلاشش را در این راستا به جا می‌آورد.

چهارم، نشانه‌ای از پلورالیزم اجتماعی ما بود. با مرور این نشریه احساس می‌کردی که دنیای افغانستان رنگارنگ است و از هوای گلستان زرین آن کیف می‌کردی.

پنجم، سر دبیر آن ایشورداس عزیز است. من هیچ‌گاهی آقای داس را ندیده ام. اما از سال‌هاست که هم‌راهش هستم. او مرد کوشا، مصمم، متعهد و میهن‌پرست است.

به این بهانه، سال‌گرت نشرات این رسانه‌ی ارزشمند را به همه‌ی ما تهنیت می‌گویم.

دکتور ملک ستیز