کابل ناتهـ، Kabulnath
به واصف باختری
منصور سائل شباهنگ
این غرب، این غروب
بی حاصل است این سفر، این غرب، این غروب
یا کاذب اســت این سحر، این غرب، این غروب
فریاد قلب من ز چه هنگامه ســـــــــــــــــاز شد؟
بر دل نهاد پا مـــــــــگر، این غرب، این غروب
یخ بسته تر ز قطب جنویم، کجـــــــــــــــا روم ؟
زین ز مهر بر بسته در، این غرب، این غروب
آگه نیم که عاقبتم تا کجـــــــــــــــــــــــــــا بـــــرد
این کوره راه پر خـــطر، این غرب، این غروب
گلبرگ های خاطره های خجستـــــــــــــــــــه ام
پر پر نمــود سر به سر، این غرب، این غروب
آیینه های شاد امیدم عجب شکســـــــــــــــــــت
تا تار دســـــــت بر تبر، این غرب، این غروب
ای مهربان خاوران تو به دلتنگی ام نــــــــگر
از پیــــش چشم من ببر، این غرب، این غروب
« نبص سپیده در کف پای تو میتــــــپــــــــــد»
از رفتنت بکن خبــــر، این غرب، این غروب
***********