|
پــرتو نادری
همدلان کابل ناتهـ
|
سيگار نيم سوخته
دراين شوره زار تلخ حتی گياهی هم در سبز ترين فصل خدا نمی رويد و تو بيهوده می پنداری که شايد کاج بلندی سايه ء سبز سعادش را برمسافران تشنه بگستراند
دراين شوره زار تلح قيام سرخ شقايق را در چار چوب قانون ملخ های تشنه گی تکفير کرده اند و من برای آن کسی غمگينم که تا هنوز درميان چشمه و سراب تفاوت تشنه گی را طی نکرده است من برای آن کسی می گريم که تفکر بزرگ سياسی اش را چنان سيگار نيم سوخته يي از کسی به عاريت گرفته است که دمو کراسی را در انحنا های اندام برهنه ء زنی جستجو می کند در اين شوره زار تلخ وقتی دمو کراسی اشتباه می کند ما بايد گورستان های تازه يي داشته باشيم و هيچ کس حتی پدر من هم حق ندارد که بگويد بالای چشمان دوستان ما ابروست خون هزار داماد خون هزار عروس فدای دوستان ما باد که تنها ياد گرفته اند بکش تا که زنده بمانی دوستان ما مردمان صبوری اند و با عقل روشن کامپيوتری خويش درجنگل تاريک " دی – آن – آی " سر گردانند دوستان ما انساج پوسيده ء گورستانهای تو را بو را را هزارو يک رنگ درآزمايشگاه های " پنتا گون " تجربه می کنند که شايد فلان ابن فلان درنخستين نسل امتدادی بوده است ازنژاد قابل
دوستان ما بی آن که آب را گل آلود کنند از رود خانه ء خو نين "يازدهم سپتامبر" ماهی قزل آلا می گيرند
|
