نسیم اسیر
به یاد وطن!
وطن! ای نام تو عشرت فــــــــــزای خاطر تنگم
تویی نامم، تویی ننگم، تویی بویم، تویی رنــــــــگم
ترچون گوهر نایاب از کـــــــــف داده ام؛ اکنون
چه بی بویم، چه بیرنگم، چه بینامم، چه بیــــــــننگم
تویی معشوق بی مانند بی تو نیـــــــــــــست آرام
توی معبود بیهمتا که رفتی مفت از چنــــــــــــــــگم
به دامانت همه شوقم همه مســـــــــــــتی هم ذوقم
به هجرانت سیه روزم، بد آموزم، بد آهنـــــــــــــگم
گهی سازم، گهی سوزم، گهی شامم، گهــی روزم
گهی شیرین، گهی شورم، گهی صلحم، گهی جنــگم
شرور از من چه میجویی که بی تو کمتر از خاکم
نشاط از من چه میخواهی که من افسرده چون سنگم
چنان سررشته ی هستی ز هجرت رفته از دســـتم
که گه نشگفته مسرورم، گهی بیهوده دلتنـــــــــــــگم
مرا دیوانه میخوانند "اسیر" امــــروز همبزمان
که گه با خویش میخندم، گهی با خویش میجنگم