بلبل طبع

گر به عمر تیز پی، گردون مـددگاری کند                    کی تواند مرگ، هرروزی ستمگاری کند

بخت هم ناسازگار و نفس سرکش بی لجام                  بر  رموز زنده گی،  دایم فسونکاری کـــند

کس نه شد پیدا به نیکی پاس مردم را دهد                    یا که از آئین خود، ترک تبــــه کاری کند

                                    در صفوف کار زار رزم، مسرور ! روی فتــــح

                                    غیر از اهل خرد، ما را کی دلداری کـــــــــند؟

از شمع پرس قصهء سوز و شرار من               بشنیده نیست پاسخ شب های تــــــــــار من

بامداد هست ونیست، مرا زاد از ازل                دیدم که هست ونیست، برون ز اختیار من

بلبل طبع بــــــــــــــــــــــــیتابم من                     سخن دلکش شبـــــــــــــــــــــــــــابم من

گوهر سفته، از صــــــدف بیرون                     لؤ لؤ قطرهً سحــــــــــــــــــــــــــــــابم من

در صدف صـــــاف مثل مروارید                     بخت و طالع شیخ و شـــــــــــــــــــابم من

اشــــــــــــعهء موج دانهء الماس                      نور رخشنده شهــــــــــــــــــــــــــــــابم من

انجمن ساز محـــــــــــــــرم دلها                      غرق آیینهء حـــــــــــــــــــــــــــــــجابم من

                                   مشعرتعزی به گفتهء مســرور

                                   سخن تازهء کــــــــــــتابم من

                                                         **************