لطیف ناظمی

اگر به خانهء من ميروی





اگر به خانهء من ميروی بهار بياور
سبد سبد گل نارنج از آن ديار بياور
هزار کوچه لبالب ز خوشه خوشهء خورشيد
هزار باغ پر از سايهء چنار بياور
چمن چمن پر از آواز سبز سبز قناری
و برکه برکه نسيمم ز رودبار بياور
دريچه ها پر از آن آبی مشبک من کن
ستاره های فروزنده بيشمار بياور
هوای تازه و نمناک دره دره وحشی
سکوت سنگی و معصوم کوهسار بياور
چو آفتاب نشيند به شانه های هريوا
از آن غروب به شبهای انتظار بياور
شبی بدزد شميم تمام تاکبنان را
گل بهار ز دامان گلبهار بياور
طنين شکوه خيل کبوتران خدا را
ز پشت گنبد مولا علی نثار بياور
سلام من برسان بر اسير درهء يمگان
ز شهر زلزله ها، لعل آبدار بياور
چهار خمکده از باده های تلخ نرون را
دو مهر ماه انارم ز قندهار بياور
عبير و عنبر و عود و سپند و مشک و قناويز
گلاب و صندل و ريحان جويبار بياور
ز کوچه باغ پر از ياد خاطرات قديمی
شبانه بگذر و يکدسته بوی يار بياور
* * * * *
چه ياوه بافته ام من چه انتظار غريبی
برای من خبر شهر سوگوار بياور
ز کوی و برزن من مشت مشت خاک پر از خون
به فصل غربت من طور يادگار بياور

                                  ***********