کابل ناتهـ، Kabulnath
بشير سخاورز
افق فتح تو
پذير حادثه را
عقيق بودن خود را ميان باغ تحمل بكار
ز برج و باره عفت به پاسباني خيز
چراغ پويش فردا ز كف منه
غروب هر سده را
به چشم باز ببين و به مردمان بر گو: كه اي تداوم تان نخل انقلاب را آب
به مغربي كه هريمن بكشت با افسون
نبايد
تهي نمود ميدان
برو ومشعل هستي به چار سو آويز
خط چليپه خود را ميان دفتر پايايي هريمن كوب
ستاده شو به بانگ رسا وباز خوان
حديث حادثه را.