شېبې زمانه تښتي
زه ورپسې یم خورسیږمه نه
هره شېبه کې غواړم پټه شمه
خوچې وروګورمه
یوه شېبه وي تللې
بله په تللوکې وي
اودزګېروي کرښه مې
ترنورونویوشېبووغځیږي
په یو دم بیاهغه زګېروئ تېره شېبه شي
شي پرون کې حساب
له شېبوغېږه تاوول خووي خوړل دهوا
دشېبوغېږکې پټیدل خووي دخیال رانغښتل


شېبې زماله ژونده
څومره په بیړه تښتي
اوزه په څومره وروګامونو پسې لاره وهم
خدای زده په کوم کږلیچ به
رانه شېبې شي ورکې
اوزه به ودريږم دتل دپاره
دوروګامونوځنې.
___________________________
۱۳۸۵/۱۱/۲۸ کابل