برگزاری انتخابات فدرال در کانادا، حداقل در دور تازه ، این مسئله را جدآ یقینی ساخته است که رآی اقلیت های قومی در این کشور، نه تنها سرنوشت ساز است، بلکه میزان حضور اقلیت ها را در پارلمان این کشور نیز افزایش داده است.

در انتخابات بیست و یکم اکتوبر که به پیروزی حزب لیبرال به رهبری جستن ترودو انجامید، هژده تن از کاندیدا های سیکهـ، با دریافت رآی اکثریت در حوزه های انتخاباتی، راه شان را به پارلمان کانادا، باز کرده اند.

برخی از رسانه ها، حتی در بیرون از کانادا، این تحول را حیرت آور توصیف کرده اند. تایمز آف اندیا، نشریه معتبر هند در مقاله بیست و دوم اکتوبر خود نوشت « حضور هژده سیکهـ در پارلمان فدرال کانادا، رقم بیشتر از اعضای موجود در پارلمان یا Lok Sabha هند است».

در پارلمان انتخابی هند، سیکهـ ها، سیزده نماینده دارند. این درحالی است که هم در کانادا و هم در هندوستان نفوس اقلیت سیکهـ به دو درصد میرسد. ولی طبیعی است که نفوس سی و هفت ملیونی کانادا، با نفوس یک ملیارد و سه صد و پنجاه ملیونی هند که سیکهـ ها در آن جمعیت چشمگیری را تشکیل میدهند، قابل مقایسه نیست.

در کانادا، سیکهـ ها و هندوان زیادی در چهارچوب احزاب سیاسی فعالیت می کنند. اما در جریان همین یک سال گذشته جگمیت سنگ، رهبر حزب دموکراتهای نوین یا NDP توجه زیادی را به خود معطوف داشته است. این جوان چهل ساله که از پدر و مادر هندی تبار در شهر اسکاربوروی کانادا تولد یافته است، در مبارزات انتخاباتی شش هفته یی، به طور تعجب آوری، با استدلال های منطقی، میزان طرفداران حزبش را بلند برد.

حزب وی، در این انتخابات بیست و چهار کرسی پارلمان را تصاحب کرد که یکی از این کرسی ها به خود جگمیت سنگ تعلق گرفته است.

از میان هژده سیکهـ که تازه به پارلمان فدرال کانادا راه یافته اند، سیزده تن آنان اعضای حزب لیبرال هستند. لیبرال ها از مجموع ۳۳۸ کرسی پارلمان، ۱۵۷ کرسی را به دست آورده اند.
مبارزات اعضای سیکهـ در حزب محافظه کار کانادا نیز بی نتیجه نمانده است. چهارتن از اعضای سیکهـ این حزب نیز توانسته اند در حوزه های انتخاباتی جداگانه بر حریفان پرقدرت خود از حزب لیبرال، پیشی بگیرند.

در کابینه پیشین کانادا، ارجیت ساجن، سمت وزارت دفاع کانادا را به عهده داشت. این نخستین باری در تاریخ کانادا بود که وزارت کلیدی دفاع، در اختیار یک سیکهـ قرار گرفت. ارجیت، سابقه نظامی و کار با نیروهای کانادایی در داخل و بیرون ازکانادا را دارد. او در جریان ماموریت نیروهای کانادایی در ولایت قندهار در جنوب افغانستان، فرماندهی بخشی از این نیروها را به عهده داشت. از وی به عنوان یکی از افسرانی یاد میشود که در جریان عملیات موسوم به میدوسا Operation Medusa که در ماه سپتامبر سال ۲۰۰۶ میلادی در ولسوالی پنجوایی قندهار راه اندازی شد، سنگرهای مستحکم طالبان را در آن ولسوالی در هم کوبیدند.

سیکهـ های کانادایی، بیشتر در آنتاریو و بریتش کلمبیا زنده گی میکنند، و شماری نیز در البرتا در شمال کانادا از سالها به این طرف حضور دارند. فعالیت های تجارتی، اجتماعی و سیاسی این اقلیت قومی در کانادا، چشمگیر بوده است. این فعالیت ها نه تنها به داخل کانادا توجه داشته، بلکه تاثیر مستقیمی بالای زنده گی سیکهـ ها در مناطق بحران زده نیز بجا گذاشته است.

بنیاد معروف خیریه منمیت سینگ بوهلار Manmeet Bhular Foundation با توجه به وضعیت زنده گی سیکهـ ها و تهدید های که اقلیت سیکهـ در افغانستان با آن رو به رو بودند، سال گذشته میلادی، دولت کانادا را قانع ساخت تا برای حدود دو هزار تن از سیکهـ های افغان اجازه ورود به کانادا و امتیاز پناهنده گی در این کشور را بدهد.
نخستین دسته از سیکهـ های افغان، اوایل سالجاری میلادی به کانادا آمدند و این روند تا هنوز هم ادامه دارد.
ظهور سیاستمداران و پریدن سیکهـ ها به پله های بلند مجالس قانونگذار و کابینۀ وزرای کانادا، ساده هم نبوده است. سیکهـ ها نیز مانند سایر مهاجرینی که دشواری های مختص به خود شان را دارند، این دشواری ها را در کانادا تجربه کرده و حتی با واکنش های تند دولت های قبلی این کشور رو به رو بودند.

ورود سیکهـ ها به کانادا از اواخر ۱۸۰۰ میلادی آغاز شده بود، اما در این جریان یک رویداد متاثر کننده، تاهنوز موضوع بحث در رسانه ها و برخی از مجالس در کاناداست.
این رویداد در سال ۱۹۱۴ میلادی زمانی به وقوع پیوست که صد ها سیکهـ، سوار به یک کشتی از شهر کلکته هندوستان در تلاش برای اقامت و پناهنده گی به سواحل بریتش کلمبیا در کانادا رسیدند، اما کانادا حکومت به این گروه از سیکهـ ها که شماری از مسلمانان نیز در آن کشتی بودند، اجازه ورود نداد. پس از چندین روز انتظار، این کشتی دوباره به جانب هندوستان سوق داده شد.

بر اساس گزارشها، تعداد زیادی از سیکهـ ها در مسیر برگشت به هندوستان در داخل همان کشتی جان دادند. جستن ترودو، صدراعظم کانادا که در سال ۲۰۱۵ میلادی در انتخابات فدرال این کشور به پیروزی دست یافت، روابط تازه یی با سیکهـ ها بر قرار کرد. او در ماه می سال ۲۰۱۶، در مجلس پارلمان این کشور به طور رسمی از سیکهـ ها به خاطر آن رویداد که به نام Komagata Maru Incident یاد میشود، معذرت خواهی کرد. ترودو به طور منظم در مراسم مذهبی و جشن های سیکهـ ها اشتراک کرد و فعالیت های این اقلیت قومی را در کانادا، مورد ستایش قرار داد.
لیبرال ها برای تقویت روابط با اقلیت سیکهـ در این کشور، فرصت تازه یی برای تعداد قابل ملاحظه یی از سیکهـ ها فراهم کردند تا در انتخابات فدرال امسال بخت آزمایی کنند. برنامه های توسعه وی لیبرال ها، رسیده گی به نیازمندی های اساسی مردم و مبارزه با تغییرات اقلیمی که سرخط مبارزات انتخاباتی حزب لیبرال را تشکیل می داد، به سیزده تن از سیکهـ های عضو این جریان بزرگ سیاسی زمینه را مساعد ساخت تا رآی قابل ملاحظه یی به دست بیاورند.

با آنکه حزب لیبرال بیشترین کرسی ها را نسبت به سایر احزاب در انتخابات از آن خود کرده است، اما این حزب در نهایت مجبور شده است که رهبری حکومت اقلیت را به عهده بگیرد. اما برای کسب اعتماد بیشتر در داخل پارلمان، نیاز به حمایت احزاب دیگر دارد.
شاید همین تامین رابطه دوستانۀ ترودو با سیکهـ ها یکی از عوامل بوده باشد که جگمیت سینگ رهبر حزب دموکراتهای نوین، برای همکاری با ترودو، چراغ سبز نشان داده است تا لیبرال ها از سد دشواری های سیاسی، به ساده گی عبور کنند.

پارلمان جدید کانادا، حالا هژده مرد دستار پوش دارد. اما این هژده تن از سه حزب جداگانه یی در این نهاد قانونگذار نماینده گی می کنند، روشن است که این تفاوت اندیشه ها و آرمان های حزبی برای کار در جامعه دموکرات کانادا، فرصت مناظره ها و بحث های فراوانی را میان این گروه از سیکهـ ها نیز مساعد خواهد کرد. دیده شود که سیکهـ های کانادایی تا چی حدی میتوانند در تقویت جایگاه شان در حکومت و نهاد های بزرگ کانادا، کار کنند.