کابل ناتهـ، Kabulnath



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Deutsch
هـــنـــدو  گذر
آرشيف صفحات اول
همدلان کابل ناتهـ

دريچهء تماس
دروازهء کابل

 
 

   

یوسف آیینه

    

 
فرشتهء شعر

 

 

 

با مستی نهفته به شرم از کنار خود
لرزان و ترسناک
دورم نمود و گفت که دیوانه نیستی!
آن پنچه های نرم
وین چشم پر عتاب
هر دو ستیزه کار

اوخ که در رواج محبت، کتاب عشق
حق را گرفت و داد به خوبان روزگار
امشب مرا ببخش گلی از بهار خویش
این آرزو است پاک
ای شمع! هوشدار که پروانه نیستی
با حرف های گرم
دل را بگو جواب
مژگان بهم فشار

ما از کتاب عشق گزیدیم باب عشق
این شعر های نغز بمانند یادگار
از ما نشان مهر و محبت درین ورق
از دام های صید گزینان پریده رفت
مرغ گریز پا
تا طرز دلبری
نو، شد بروز گار

در دست دلیران فسونگار، گیرشد
پچیده دام، هرچه فزونتر تپیده رفت
آن صید بینوا
بال و پر فکار
افتاده در بلا
ناخواست بر جهد که سراپا اسیر شد
اکنون فتاده ام به کنارت زد هر دور
آرام و نیمه خواب
اندر جبین تو
بینم تبسمی

این شام تیره! پرده فروکش خدای را
کزچشم حاسدان شود ایمن دو تیره روز
دل از حرارت نفست برگرفت نور
لب بوسه بی حساب
چرخد بدور من
خود فتنهء گمی
زیبا فرشته ای به صفت شعر منجمد
دیشب کنار آیینه تا با مداد بود


 

 

بالا

دروازهً کابل

الا

شمارهء مسلسل ۳۴۴     سال  پـــــــــــــــــــــــــــــــانزدهم           سنبله/میزان    ۱۳۹۸       هجری  خورشیدی      شانزدهم سپتمبر  ۲۰۱۹