اگر ما علم و دستاورد هایش را در برابر آنچه خرافات نامیده می شود قرار بدهیم آنگاه پی خواهیم برد که ما انسان های این کره خاکی با همه امتیاز هایی که به خود قایل هستیم و به آن ها می بالیم هنوز دستخوش نابسامانی هایی استیم که نباید به خود بالید و افتخار کرد

از آنچه گفته آمدیم یک پرسش را باید پاسخ داد و آن این که آیا انسان اشرف مخلوقات است؟ اگر است پس چرا خرافات ٬ تعصب ٬ افراط و تفریط و ... تا حال که قرن بیست و یکم را میگذرانیم دامنگیر ما است و اگر نیست چه ضرورت است که خویشتن را اشرف مخلوقات قلمداد کرده و بر همه ی زنده جان های دیگر که هر کدام از آنها به سان ما دنیایی از راز ها و شگفتی های خود شان را دارند و بار ها به نمایش گذاشته اند چنین تصور کنیم که همه موجودات در اختیار ما و درخدمت ما قرار دارند و این ماییم که با برتری ما برهمه ی موجودات روی زمین ٬ حکم می رانیم بویژه به باور باورمندان دینی و مذهبی که ادعا دارند چون ما اشرف مخلوقات استیم همه ی زنده جان ها که به خاطر رفع نیاز و تأمین امرار از حیات بشر خلق شده اند ٬ باید پیوسته آنها را به خدمت گرفت. حالا برای پاسخ به این پرسش هاییکه انسان بهترین و برترین موجودات کره ی زمین است نخست باید بگوییم انسان کیست و چگونه بوجود آمده است؟

دانشمندان دریافته اند که حیات روی کره زمین نتیجه یک تغییر و دگرگونی است البته نه تکامل. این دگرگونی شاید ما را در مسیر تکامل قرار بدهد ولی تا هنوز همین تغییر به خودی خود پایان فصل دگرگونی نبوده بلکه یکی از فصل های تغییر و دگرگونی است. باید اعتراف نمود که هیچ موجود زنده یی در کره زمین بر هیچ موجود زنده ی دیگری برتری ندارد و هر کدام از زنده جان ها زندگی مختص به خود را دارند. دی-ان-ای به اثبات رسانده است که تمام موجودات زنده ژن های مشترکی را دارا می باشند به گونه نمونه اگر ما مهر ٬ محبت ٬ عشق و فداکاری مادری را در نظر بگیریم می بینیم بیشتر حیوانات و پرنده ها که قبل از انسان پا به هستی گذاشته اند ؛ مهر ٬ محبت ٬ عشق و فداکاری را به سان مادر های ما انجام داده اند و میدهند. نمونه دوم را از حضور هنر ٬ رقص ٬ ترانه و حتا طنازی و عشوه گری ها در حیوانات بخصوص پرنده ها که پیش از پیدایش انسان در روی زمین وجود داشته اند. از این یاد کرده ها در انسان شاید یک نوع ولی به جلوه های گونه گون دید و شنید اما در حیوانات و پرنده ها به صد ها را شاهد استیم ٬ مشاهده می کنیم و گوش می دهیم که تماشا و شنیدن شان حیرت برانگیز بوده حتا اسباب تعجب انسان را فراهم می سازند

آنچه گفتیم توانمندی هایی است که در دیگر موجودات زنده همانند انسان ها وجود دارد. حالا به خاطر وضاحت بیشتر از توانمندی موجودات دیگر در مقایسه با انسان ها به گونه نمونه میتوان از عقاب یادآور شد: این پرنده در ارتفاعات بسیار بلند از آسمان میتواند موجودات زنده و اشیا را به خوبی تشخیص بدهد که انسان هرگز این توانمندی را ندارد ٬ همچنان هستند موجوداتی که هر شی را در طبیعت نسبت به انسان ها خیلی شفاف میبینند و اطراف و اکناف را چه دور و نزدیک به مراتب دقیق تر ٬ بهتر ٬ رنگین تر و زیبا تر تشخیص می دهند. در همین طبیعت زنده جان هایی وجود دارند که از طریق بویایی ارتباط برقرار می کنند. مثلن سگ ها برای هر بویی نوع گیرنده خاص آن بو را دارند و در مورد شنوایی ٬ ما با همه خوشباوری ها توانایی شنوایی برخی از پرنده ها را نداریم. خفاش ها می توانند با هم مانند سگ ها البته در شنوایی با هم ارتباط داشته باشند در حالیکه ما انسان ها از شنیدن آواز دو خفاشی که با هم صحبت می کنند عاجز هستیم و این گفت و شنود را هرگز تشخیص داده نمی توانیم. فیل ها با از دست دادن همنوع خود به سوگواری می پردازند که با اجتماع شان و ناله های مبهم شان که ما نمی فهمیم ؛ همدردی می نمایند

(باقی در شماره آینده)