این سخن مونتسکیو است که میگویید: "قدرت مطلق فساد آور است". یعنی هر جا
که سلطه و انحصار قدرت باشد، فساد، بهرهکشی و استثمار نیز وجود دارد.
انسان وقتی از امر پاسخگویی گریز میکند، از جنابت، خیانت و قباحت احتراز
و هراسی ندارد. قانونمداری و برابری پسندی است که از عزت و سلامت و
همینطور از رفتار و کردار انسان صیانت میکند.
اشرفغنی در مدت زعامت خود ثابت کردهاست که یک زعیم پاسخگو و مسوول
ملیگرا نیست. عالم و آدم میدانند که نظر و خواست شریک قدرت او، یعنی
داکتر عبدالله عبدالله برای ارگ هیچ بها و معنی ندارد و ارگ هر غلطی خواست
انجام میدهد. در تازهترین مورد حکم ریاست جمهوری با این محتوا صادر
شدهاست که سفرا و نمایندگان سیاسی با فرمان و هدایت رییس جمهور باید انجام
شود. این یعنی سلب صلاحیت وزیر خارجه و اوج دیکتاتوری رییس جمهور.
در این چند سال، صلاحیت قانونی و اجرایی ژنرال دوستم بهعنوان معاون اول به
ایشان داده نشد. حساب سرور دانش هم معلوم است که به درد سخنرانیها و
برنامههای تشریفاتی میخورد و توجیه کردن کجرفتاریهای ارگ با ادبیات
اکادمیک و جملات و کلمات خوش آهنگ. حرف اول و آخر را در همه عرصهها خود
اشرفغنی میزند و به خردجمعی و افکار عمومی اعتماد و اطمینان ندارد. با
نگاه ژرفمندانه میشود فهمید که یک روح دیکتاتور دارد با ظاهر رییس جمهور،
فساد و تبعیض و نابرابری را بسط و گسترش میدهد. و برای توجیه و ایجاد توهم
سربازان فرهنگی و سیاسی و رسانهای استخدام میکند. یکی از سربازان جان به
کف این دستگاه آلوده به فساد، شاهحسین مرتضوی است که حاضر است با هزار سبک
و شگرد ثابت کند که شیر سیاه است!!!
این منش و بینش دیکتاتورانه اشرفغنی، برای مشاوران ارشد و ارباب قدرت،
شجاعت و جسارت میبخشد. به این معنی که در داخل ارگ از زنان درخواست سکس
میکنند و حیثیت مهمترین نهاد کشور را زیر سوال میبرند. وقتی اتهام وارد
میشود و در سطح ملی و بینالمللی نشر و پخش میشود، ارگ با یک پُست
فیسبوکی مرتضوی بسنده میکند که گفتهبود "این یک توطیه سیاسی است و حقیقت
ندارد" و به راحتی از کنار قضیه میگذرد. وقتی یک جماعت چاپلوس و توجیهگر
چیرهدست باشد، یک مشاور چرا با خیال راحت هر چه خواست انجام ندهد؟ چون
دستگاه قدرت و اقتدار اجرایی دستشان است، هر مساله را که نخواسته باشند
دور میزنند و سر پوش میگذارند.
فقط در بیخگوش یک زعیم دیکتاتور است که افراد خیانت پیشه و آلوده به فساد
رشد میکنند و قد میکشند. به هر میزان که درجه تمرکز قدرت و مطلقگرایی
بیشتر باشد، بههمان پیمانه فساد و جنایت رشد میکند و چهره مخوف سیاست
ابتذال آلود خودش را نشان میدهد. ملت که ابله نیست، درک و فهم میکند که
وقتی اتهام به این سنگینی وارد میشود، رییس جمهور حتی وظیفه متهم را به
تعلیق در نمیآورد. این مطلقا به معنی حمایت از تبهکاران و فاسدان است و
بساط این حلقهای بد ذات را گسترش میدهد. و این کردار و رفتار فقط از جانب
یک دیکتاتور میتواند عرضه شود و پاسخگو بودن را به سخره بگیرد. اداره و
اعتماد و سلامت نهاد حکومت را قمار بزند.
زنان، جامعه مدنی و فعالان عرصه حقوق زن باید بدانند که این مساله سادهی
نیست، نباید پیش چشمشان جنایت و رخدادی به این سهمگینی جنایتزدایی شود و
سرپوش بدان گذاشته شود. گروههای مزبور مسوولیت و رسالت دارند که قضیه را
بهصورت جدی به کنکاش گیرند و خواستار بررسی آن توسط یک نهاد آزاد و مستقل
شوند. دستگاه فکری ارگ برای رسیدن به قدرت و بقای خویش هر مساله را حاضرند
دور بزنند و سطحی و غیر مهم جلوه دهند. همانطور که بار بار این کار را
کردند و میکنند.
شهروندان شرافتمند! با کدام اعتماد و اطمینان میتوانید به این دستگاه
ظالم و فاسد به معنی دقیق کلمه، رای بدهید و برای بار دوم قدرت را بهکسی
انتقال دهید که هرگز برای حفظ حیثیت و عزت شما حاضر نیست بهایی پرداخت کند.
ارباب ارگ بسیار بیشرمانه عصمت زنان را نشانه رفتهاست و زنان و نهادهای
فعال در این زمینه نباید دست به سکوت بزنند.