امشب به يك خواب عميق فكر مى كنم
به سكوت
به گريز
به دردى كه سينه ام را مى فشارد
به دستانی سیاه
که کوچک ترین آرزو هایم را خفه می کنند

چشمانم به دیوار چسپیده اند
و تک تک آدم ها را می شمرند

چهار فصلم
ملال چهار دیوار را
ورق می زند
و
روح من رنج می برد
از غیبتی
که چه دیر می پاید فراموشی اش.

صنم عنبرین