اين ملت من است که دستان خويش را
بر گرد آفتاب کمربند کردهاست
اين مشتهای اوست که میکوبد از يقين
دروازههای بسته ترديد قرن را
ايمان بياوريد!
تنهاترين پيامبر
اينک
ملتم
با آيههای خشم خدا قد کشيدهاست
اين ملت من است که تکرار میشود
با نام انسان
با واژه عشق
اين اوست، اوست، اوست
که شيپورهاش را
شيپورهای فتح پيامآشناش را
آورده در صدا
بيدار میکند
هشدار میدهد |