می توانم نامت را
در نامه ای بنویسم، که ننوشته ام
و به آدرسی بفرستم، که نمی دانم...
وزیدنت سمت ندارد
از خاطرم می گذری
و می بینمت
مثل چرخیدن هم شکل صدا
در نفس های موزون یک غزل
ترا نمی شود با قانون جاذبه ی زمین
اندازه گرفت
تو همان شعری،
که در فاصله میان ذهن و زبانم
به خاطرم می آید
از خاطرم می‌رود