اشرفغني، ریيسجمهور
افغانستان امروز دوشنبه در يك سفر رسمي به دهلي نو ميرود. تقريبا ۷ ماه پس
از رياستجمهورياش، اين سفر سه روزه فرصت خوبي است تا او پيروز قلبها و
ذهنها در دهلي نو باشد.
در چند ماه اخير، كابل با تغييرهای چشمگير در سياست خارجي و تلاش براي
دلجويي از اسلامآباد، سينگالهاي گيجكنندهی براي دهلي نو فرستاده است.
اين ضروري است در جريان اين ديدار مهم، غني رهبران هند را متقاعد كند كه
بهبود روابط با پاكستان، هرگز نقش منحصر به فرد و تاريخي دهلي نو در
افغانستان را تضعيف نخواهد كرد. پيام او بايد روشن باشد: هند شريك
استراتژيك و تاريخي افغانستان باقي خواهد ماند.
روابط مقيد
از لحظهیي كه غني به دفتر آمده، تلاش كرده تماس نزديك و روابط خود را با
تشكيلات نظامي پاكستان حفظ كند.
ارسال دانشجويان افغان براي آموزش نظامي به پاكستان، اجازه دادن به افسران
استخباراتي پاكستان براي بازجويي از بازداشتشدگان در افغانستان، انجام
عمليات نظامي در خاك افغانستان به درخواست ارتش پاكستان تنها نمونههايي از
اين تلاشهاست.
بر اساس گفتههاي وزير داخله پاكستان و منابع محلي افغانستان، كابل به
پاكستان اجازه انجام "عمليات مشترك نظامي" در شرق افغانستان (ننگرهار و
كنر) را داده بود، اما بعد اسلامآباد و كابل آن را رد كردند.
اين نزديكي روابط ميان افغانستان و پاكستان ممكن است به عنوان ميل
ریيسجمهور براي تامين صلح و امنيت در كشور درك شود، به اميد شروع واقعي
مذاكرههای صلح با طالبان. اما به چه قيمتي؟
سياست دلجويي
كابل چه چيزي در ازاي همكاري صادقانه خود به دست آورده است؟ با دانستن
اينكه رهبري طالبان افغان در خاك پاكستان است، از نظر تسهيل مذاكرههای
واقعي با طالبان، اسلامآباد به افغانها چه تحويل داده است؟ پاسخ به اين
سوال – بهطور معمول- وعدههاي خالي بوده است.
امروز وضعيت امنيتي در افغانستان به گونه جدي رو به وخامت است و روزانه
حملههای تروريستي در نقاط مختلف كشور صورت ميگيرد. در حمله تروريستي در
جلالآباد، 35 غيرنظامي كشته و بيش از ۱۰۰ تن ديگر زخمي شدند، 2 تن از
كشتهشدگان برادراني بودند كه تازه ازدواج كرده بودند.
سياست دلجويي ریيسجمهور در قبال پاكستان نه تنها باعث بهبود اوضاع امنيتي
نشده، بل باعث تغيير مخالف در روابط با دهلي نو شده است. گزارش اخير
رسانهها در رابطه به سفر غني به دهلي نو نشان ميدهد كه هند در افغانستان
به رقيب خود، پاكستان باخته است.
با نگاهي به نقش هند در دهه گذشته در افغانستان، ميتوان به وضوح ديد كه
كمكهاي دهلي نو به افغانستان متمركز بر آموزش، كشاورزي، نهادسازي و ساير
چيزهايي بود كه به نفع مردم ما بوده است.
هند پنجمين كشور بزرگ كمككننده به افغانستان پس از امريكا، بريتانيا،
جاپان و آلمان است و تا كنون بيش از 2 بيليون دالر در بخشهاي آموزش،
كشاورزي، سركسازي و برخي ديگر پروژهها به افغانستان كمك كرده است.
دهلي نو هزاران بورسيه به دانشجويان افغان داده و در چند سال اخير كارمندان
دولتي افغانستان را آموزش داده است. يك كنسرسيوم از شركتهاي دولتي و خصوصي
هند روي معدن حاجيگگ سرمايهگذاري كردهاند. همچنين هند در حال ساخت يك
سد بزرگ برق آبي با هزينه ۲۰۰ ميليون دالر در غرب افغانستان است.
دوستان تاريخي
با توجه به مسايلي كه ذكر شد، چنين پروژهها براي توسعه اقتصادي، اجتماعي
افغانستان حياتي است و پاكستان نيز در درازمدت از آن نفع خواهد برد.
غني در اولين سفر رسمي خود به هند، بايد به دهلي نو اطمينان بدهد كه
افغانستان به حفظ روابط نزديك و دوستانه به عنوان دوست تاريخي و شريك متعهد
است.
غني بايد تاكيد كند كه افغانستان هرگز اجازه كنترول سياست خارجياش را به
پاكستان نميدهد، بهخصوص در رابطه به هند. دهلي نو نيز بايد افغانستان را
به عنوان اولويت استراتژيك در نظر بگيرد.
الجزيره/ ايمل فيضي/ ترجمه: نگار |