ببر با خود مرا در سوی دیوار ھای نمناک بارانہ تا اصلم را بیابم ببر با خود مرا در سوی موچ نیلگون امو کہ ان چشمہ زار ھا خاکستر بدن اجدادم را با خود دارد
عطر شان را ببویم۔
ببر با خود مرا در درہ پغمان تا طاق ظفر را نازم۔
ببر با خود مرا بہ عاشقان و عرفان تا دمی استم بر مزار ان غریبان۔
ببر با خود مرا در باغ بالا تا در پیر بلند شمع کنم روشن ۔
ببر با خود مر ا پروان تا از عسل انگورش کامی شرین کنم
بچینم انگور را در کنگینہ ھایش۔
بگریم بہ تاک انگورش۔
بگریم بہ طفل رنجورش،
بگریم بہ قید و زنجیرش۔
بگریم بہ زن مجبورش
ببر با خود مرا ای باد نوروزی کہ با ھم بگریم۔
ببر با خود مرا در دشت ھای سرخ مزار کہ گل ھای سرخ لالہ صدایم میکند۔
ببر با خود مرا سخی شاہ مردان ببر تا زیارت را بپوشم و مراد دل را حاصل کنم با غریبان ۔
ببربہ سالنگ کہ کوہ ھای شامخ پوشیدہ از برف و کمی با دوغ مشکی اش لبی تر کنم۔
ببر با خود مراچہل زینہ قندھار تا مراد دل را خواھم ۔
ببر با خود مرا بہ خواجہ غلطان ھرات تا بلولم بہ زیر پای پیران۔
ببر با خود مرا در زیات خواجہ انصارکہ کلام نغزاش در دل بنخشم۔
ببر با خود مرا با جام ھرات تا غزلی از نورلدین جامی سرایم۔
ببر با خود مرا بہ زیارت گاہ بودا۔
ببر با خود مرا بہ جلال اباد زیبا تا قدم بزنم سری پل بیسود
ببر با خود مرا بہ قرعہ جات خالی از تمدن خالی از دنیا
ببر با خود مرا در وطنم کہ شفقش رنگ خون دارد۔
غروبش نالہ یتیم را دارد۔
ببر با خود مرانزد یتیمان تا برای چہرہ افسردہ شان خون بگریم۔
ببر با خود مرا کنار ان بیوہ نا چارو پا برھنہ کہ کنار طفل بیمارش افتادہ و طفلش از سردی ھوا چو ن بید میلرزد۔
کنارش لحظہ ی استادہ سرش شالم را باندازم۔
ببر با خود مراخانہ ھمسایہ کہ در زیر صندلی سرد جان دادہ ۔
ببر با خود مرا در خانہ کاکا کریم کہ پنج طفلش ھر شب گرسنہ میخوابند۔
ببر با خود مرا بہ دست بوسی ھزاران ، مادران و پدران کہ بدون پناہ در مغارہ ھای کوہ زیستہ اند کہ جز گرمی محبت مغارہ شان حرارت برای گرم ساختن زمستان ندارند۔
ببر با خود مرا در زیر خیمہ ھای مہاجرین کہ در وطن خویش مہاجراند دمی باستم و بہ ان طفل برھنہ کہ از سردی ھوا نفس دادہ کفن اندازم و بگریم۔
ببر با خود نزد ھموطن کہ اب دانہ ندارد۔
در شب ھای زمستان لحاف و توشک و پیزار ندارد۔
چرا من بیخبر بودم تا امروز
ببربا خود کہ دیگرچیزی نمخواھم۔
وطن را میپرستم دوست میدارم
ببر با خود مرا ای باد نــــوروزی۔ ببر با خود مرا