در حاشیه یادکردها از مولانا جلاالدین محمد بلخی

برخی از فرهنگیان عزیزمقیم هالند بمناسبت سهمگیری دربحث های که همواره به افکار وشخصیت مولانا اختصاص میابد ، محفلی را دایرنموده بودند . این پیام را بدان مناسبت فرستادم .

                                                                                            نصیرمهرین

     دوستان گرامی

  ضمن فرستادن سلام به شما و به حضار شرکت کننده ، میخواهم احساس احترام خویش را برای شما  به مناسبت برگذاری چنین محفلی نیز ابراز کنم. همانگونه که امکان شرکت و پاسخ مثبت بدعوت شما برایم میسر نشد ، درین فشرده پیام برایم مقدور نیست که به زنده گی چند بعدی و زمینه های تبارز شخصیت و اندیشه ورزی و شاعری مولانای بلخی  بپردازم .
کاری را که میشود گفته مولانا شناسان از زمانه های بسیاری بدینسو در پی تحقق آن بوده اند . من درین پیام بدانسوی دیگر ، به چهره یی از انگیزه های  آن محافلی اشاره میکنم که یاد کردهای مولانا و بیدل و دیگر چهره های شامخ اندیشه و  شعر و ادب حیثیت نقابی را برای ایشان می گیرد تا در پشت آن ضدیتی را که در حوزه اندیشه و یا عمل با هسته های اساسی فکری مولانا داشته اند، بپوشانند. مثلا اگر شکنجه گر و مردم آزار و انسان آغشته با اندیشه و افکاری که در هیأت بافت افکار مولانا راهی نداشته است ، داعیهء دفاع از مولانا را سر میدهد ؛ اگر جمله دان و قلمزنی که جانب نهادهای خونریز را الزام کرده است ، درفش دفاع از مولانا و بیدل و . . . را با دست های شناخته شده خونین و لرزان و وجدان معذب و خفته  بلند میکند ؛ اگر متعصب تنگنظر و پیش پای بین گروهی، بخشی از انسانها را بردیگران شایسته میداند و. . .  اگر آدم چوکی پرست و پرزه دستگاه و ماشین تمنیات بیگانگان ، تفنن و شوق نام و ادعای فهم اندیشه های مولانا را عوامفریبانه سر میدهد  ، در چنین حالی که چون مصیبتی در جامعه ما وجود نیز دارد ؛ امر معرفی راستین مولانا و ضرورت فاصله گیری با چنین چهره ها مطرح میگردد .

 چنین است که می پندارم همانگونه که مقام بلند مولانا جلال الدین محمد بلخی – رومی ، در جایگاه شایسته ارجگزاری راه یافته و ادامه یافته است ،مکث به روی زنده گی او در نبشته ها و گرد هم آیی های مناسبتی نیز محتاج متحول شدن و کاربرد نگرش های شفاف ودقیق باشد .
این پندارهنگامی با نگرانی های بیشتر پدید میاید که ما مولانا را به عنوان اندیشه ورز پر تلاش و شاعرنوآور و صوفی وارسته  ، شورانگیز در حول اندیشه به انسان و سرنوشت او ، جدا از همکاری وهمسنگری با انسانهای آدم آزار میابیم .
جان سخن نیز در متحول شدن و تداوم یاد از او درین انگیزه پویا نهفته است .  و با اتخاذ چنین موقف است که میتواند راه و رسم وسنت نیکوی یاد واره ها در حوزه خدمت به امر انسانیت به سامان بنشیند . وبا چنین موقف است که با محافل و اشخاصی که از مولانا و امثال او برای شهوت سخن و ذخایر لفظی عوامفریبانه و فخرفروشانه سوء استفاده میکنند ، مرزبندی لازم به عمل میاید . از روی نتایج همیمن انگیزه ها ونتایج عملی آن است که چشم ما به ته دل فرهنگیان گوناگون  و دلایل جدا افتاده گیهای کنونی هم میرسد .
 

 آرزو دارم محفل شما در جبین خویش ،  دارنده چنین نشانی از انگیزه انسانی و رو به رشد و تکامل آن بزرگوار باشد . تا باشد  در زمانه یی که خوار شماری و تحقیر و توهین انسان و شخصیت انسانی در جامعه دردمند ما به امر عادی تبدیل میشود ، در کنار سایر تکانه های گسست آمیز با این عادت ، انگیزشی باشد در خور نیاز احترام به انسان .
 

با طلب همه خوبی ها
نصیر مهرین
هامبورگ
دهم دسامبر 2007