داکتر اسدالله شعور

سکه ی بيغش

می تـراود ز  بـهـاران نـگـاهت شم عشق

                                مـی خـزد تـا بن گـلـدان دلِ من نم عشق

از تو سرشارم و سرمست ز گـرما و  صَفات

                                می دمد بر رگ و بر ریشه ی جانم دم عشق

زنـده شـد بـار دگـر روحم از عطر نفسـت

                                مـگـر عـیـسـای دگر  زاده مرا مریم عشق

سکه ی مهر تو فارغ  ز غش است و زر ناب

                                به جـهـانی که به دوران نـبود  درهم عشق

کـوی انـس است مـرا وادیِ مطـلوبِ طلب

                                نهـراسـد دل مـا از غـم و پیچ و خم عشق

زخـمِ بـی مـهـری چـرخـم نبرد ره  به اثر

                                بـهـر تـیـمـار مـهـیاست اگر مرهم عشق

                نـبـود مـاده ی غـم در نـص قـانونِ حیات

                تا مرا هست به دل وسوسه یی بر غم عشق

                                                                پنجشنبه ٢٩ قوس ١٣٨٦ =  ٢٠ دسامبر ٢٠٠٧