کابل ناتهـ، داکتر اسدالله شعور، سروده ی فصل فاصله ها

کابل ناتهـ kabulnath






	داکتر اسدالله شعور
فصلِ فاصله ها



ز بـارگـاه سـزارِ زمــانـه فـیــصـلـه هـاست که فصل وصل به سر شد ؛ که فصل فاصله هاست چـشـم بـه راه کـه شصت آید و شکست به دی دریـغ مـوکـبِ گـل پـای بـنـد سـلـــــــــسله هاست پــرســتــو هــا بـه دیـاران غــربــت آواره هـنـوز بـوی بــــــــهـاران بـه بـال چـلچله هاست دریـن حـدیـقـه گـل آتـش است شعله فشان بـنـفـــــــشـه رفت به غارت، به دوش قافله هاست بـه خـواری رسـمِ شـگـفـتـن فـتـاده از رونق و بـخـتِِ بـاروری، مـــــنـحـصـر به مَزبَلَه هاست بـبـیـن ز بـاره ! ایـا دیـده بـان مـوسم و فصل مـــــگر که دانـه ی رویش به دوش راحله هاست؟ دلـم گـرفـتـه ز سـردی خـلق ، گـل خـواهـم عـبـورِ کــــــشت بـه بالـش، دریغ ! مرحله هاست چـراست سـرور ایـن بـیـشـه از تـبـار تـبـر ؟ کـزو بـه بـاغ و بـــــه جـنگل فغان و غلغله هاست ٢٢ نوامبر ٢٠٠٦