کابل ناتهـ، داکتر اکرم عثمان، یک حادثه اسفبار و تکاندهنده

کابل ناتهـ   kabulnath

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

داکتر اكرم عثمان

یک حادثهء اسفبار و تکاندهنده

 
 

هر روز از وطن ما خبری های اندوهباری میرسد اما اندوهبارترین، تلخ ترین وخجلت بارترین آنها رویدادیست که به هتک حرمت برادران هندوی ما برمیگردد. از منبع مؤثقی شنیده ایم که چندی پیش عده اوباش متعصب و کوردل هنگام تشیع جنازه یکی از هموطنان هندوی ما، به عزاداران حمله برده و آنها را با قساوت لت و کوب کرده اند. از آن فراتر، آن گروه ستیزگر و ناآشنا به ابتدایی ترین موازین انسانی به جسد بی جان هموطن جفا کشیده ما نیز بی احترامی کرده اند.

 

بدون تردید، این خبر بی اندازه شرم آور گواه انحطاط اخلاق و عاطفه در جامعهء ما میباشد.

درین شکی نیست که در سی سال اخیر، ما مرتکب فجایع بزرگی شده ایم. یک دیگر را بخاطر رنگ پوست، اختلاف زبان فرق تیره و تبار گردن زده ایم و خانه و لانه اش را برباد داده ایم.

 

از بخت بد، برادر کشی و مظلوم آزاری هنگام به اوجش رسید که از زمین و زمان سر مردم ما سنگ میبارید. در مقطعی از این سی سال، بیگانه متجاوز که خود را فعال مایشاء میدانست به منظور تحمیل ایدیولوژی مورد نظرش هر مخالفی را با بمباران از بین میبرد و در زندانها سر به نیست میکرد. پا به پای نیرو اشغالگر،حکومتهای دست نشانده، تحت عنوان اختلافات طبقاتی، دست و زبان هموطن دگراندیش را می بریدند و می کوشیدند با عنف و زور جامعهء بی طبقه را به وجود بیاورند. در حالیکه در عمل دیدیم طبقهء ستم گر از میان بوروکراسی برسر اقتدار سر بالا کرد. قید طبقه! موجز دیگری برای خود کامگی بود. از دولتِ سِر، هوادران جامعهء بی طبقه، حدود صدها و هزاران نفرسرهای شانرا از دست دادند.

 

همچنین در جریان آن قضایا، گروه های بنیادگرا جهال در کوچه و بازار با کمال سبکسری به جان اقلیت مذهبی هندوان و سیکهـ ها افتادند و صدها خانواده را مجبور به ترک وطن شان کردند.

 

در شش سال اخیر نظامی که در مملکت پا گرفته و تعداد از مهاجران افغان چه مسلمان و چه از هندوها و سیکهـ ها به وطن برگشته اند به این امید که دیگر حداقل نظم و نسق برگشته است.

اما حادثهء غم انگیز هتک حرمت به افغانهای هندو و سیکهـ، دو واقعیت را آشکارا کرد یکی اینکه هرج و مرج و عدم ثبات و امنیت کماکان در افغانستان وجود دارد و حکومت بر سر اقتدار قادر نیست که از لایه های مظلوم جامعه دفاع کند و حقوق مسلم شانرا بر کرسی بنشاند.

 

صدای اعتراض ما متوجه ارباب اقتدار است، آنها باید اول خود را از ابعاد فاجعه بار با خبر گردانند و عاملان فاجعه را مجازات کنند.

دوم تا ثبات اوضاع حکومت باید بخاطر پیشگیری حوادث مشابه، سه چهار نفر از از نیرو های امنیتی حوزه  و حوزه های مشابه را همراهی نماید و امنیت لازم را برقرار نماید.

سوم به افغانهای هندو و سیکهـ ما اطمینان داده شود که دولت، ناظر بر وضعیت شان خواهد بود جان، مال و حیثیت و معتقدات شان محفوظ خواهد بود.

 

**********

دروازهً کابل

 

سال سوم                  شمارهً ٦٠      نومبر     2007