کابل ناتهـ، آرش آذیش، نوحه

کابل ناتهـ kabulnath






	آرش آذیش
نوحه



غریبه مثل هراس ِ پلشت ِ یک کابوس حضور موذی ِ یک اضطراب ِ بی پایان غریبه کیفر ِ بیدادگاه مرگ من است. غریبه عمرمرا مثل ِ سایه میدزدد ولحظه های مرا کزظلام لبریز اند درون دخمه ی تاریک ِ خاطرات سیاه به خاج ِ نفرت و نفرین وکینه میکوبد. غریبه مثل بلا مثل ِ سرنوشتی شوم تمام هستی ِ من را به خویش آلوده وانهدام مرا تا عفونت ِ تسلیم؛ به ابتذال وریا وگنه رقم زده است غریبه مرگ من است. دهلی1985

**********