کابل ناتهـ kabulnath
هــنــدو گــذر
همدلان کابل ناتهـ
آرشيف صفحات اول
دريچهء تماس
Deutsch
دروازهً کابل
آرش آذیش
نوحه
غریبه مثل هراس ِ
پلشت ِ یک کابوس
حضور موذی ِ
یک اضطراب ِ بی پایان
غریبه کیفر ِ
بیدادگاه مرگ من است.
غریبه عمرمرا
مثل ِ سایه میدزدد
ولحظه های مرا
کزظلام لبریز اند
درون دخمه ی تاریک ِ
خاطرات سیاه
به خاج ِ
نفرت و نفرین وکینه میکوبد.
غریبه مثل بلا
مثل ِ سرنوشتی شوم
تمام هستی ِ من را
به خویش آلوده
وانهدام مرا
تا عفونت ِ تسلیم؛
به ابتذال وریا وگنه
رقم زده است
غریبه مرگ من است.
دهلی1985
**********
سال سوم شمارهً ۵٩ اکتوبر 2007