|
کابل ناتهـ kabulnath
|
مرگ سبز
اگر درخت بمیرد ســــتاده میمیرد به پای بسته و دست گشاده میمیرد
درخت میرود و ریشــه هاش میمانئد گمان مبر که بلا اســـــــتفاده میمیرد
درخت عاشــــق این باغ با نهیب تبر شـــــــبانه بی خبر از پا فتاده میمیرد
تو مرگ سروندیدی به بســـتر باران چه عاشقانه چه زیبا چه ســاده میمیرد
درون سرخ خروشان ، دهان سبز خموش به شانه های سحر، ســــرنهاده میمیرد
********
شنیده ام که به هر لحظه رشک شمشادی به پشــــت پنجره ، یا روی جاده میمیرد
وزیر کشــته نگردید و شــــاه مات نشد فقط به بازی اینــجا پیـــــــــاده میمیرد
کابل، 26 ثور 138
*************** |
|---|
سال سوم شمارهً ۵٢ جولای 2007