کابل ناتهـ،


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

رفعت حسینی

 چشمهای شرق کهن

 

 

 

 

به من بگوی
به من بگوی حکایات چشمهای شرقِ کهن را
و باز تابِ مرا بین
                     درون دیده گانِ شگفتن !


نه اینکه جوانم
نه اینکه کهنسال
فقط، حکایت را
                   به تاروپود من برسان !


چه سوگنامهء تلخیست:
                      حالنامهء امروز
نه جان دهنده صدایی
                    که چون کلید بیاید
                               درونِ قفل دل ما
نه بعد ازین شبِ پُربرف
آرزوی گرمی جایی درونِ خانهء نامی به مثلِ رهایی
چی مانده است، دگر؟

                            ـ هیچ ـ !


به من بگوی
                 حکایات چشمهای شرق کهن را
و
بازتاب مرا بین
                 درون دیده گان شگفتن!!

 

 

 

 از مجموعهء شعر « آیینه در جوارِ عقوبت»

************

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ۵٠             سال سوم                    جون ۲۰۰۷