کابل ناتهـ،


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 سالار عزیزپور       به شاعر شهیدوشهیر فرزانه روزگار مان حیدر لهیب !

 

حدیث عشق

 

 

هنوز

     قامتِ خونینِ ِ

 

                    آن صدات

                            جاری ست

که زخم

         زخم ِ تبرداشت!

 

رفیق ِ راه سفر

رفیقِ ِ راه خطر

 

همصدات کجاست !

در امتداد ِ افق های خون آلود

 

بخوان سرود دو باره

بخوان سرود دو باره

 

حدیثِ عشق فریب است

و آب ودانه       فریب

 

برای بودن و ماندن

همه بهانه   فریب

 

 

فواره های گفتن و گفتن

فواره های موج ِ شگفتن

 

دیریست

دیریست

 

تبعیدی نگاهی من و تست

موزاییکِ

خاطره یی یاد رفته ی ست

 

رفیق ِ راه سفر

 رفیق ِ راه سفر

هنوز

     قامت ِ خونین ِ

ِ

                     آن صدات

                             جاری ست

 

در امتداد ِ طلوعی!

در امتداد ِ طلوعی!

 

که زخم، زخم ِ تبر داشت!

 

************

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ۵٠             سال سوم                    جون ۲۰۰۷