|
کابل ناتهـ،
|
عزیزالله ایما مادر
مادر این جا گام هایم خــــــــسته اسـت مادر این جا بال هایم بـــــــســـته است مادر این جا شبـچراغم مرده اســــــت جلوهء مهـتـــابِ باغ افســـــــرده است شــب نمی آید صــــــــدا از کوچه باغ دل نمی لرزد به ســــو ســـوی چـراغ
مادر این جا کــــس نمی خوابد به بام اخـــــتران را کــس نمی خواند به نام نای عشقِ بچهء همــســـایه نــــــیست چشمکِ اســـتارهء سه پایه نیـــــــست مادر این جا شب چه بی افسانه اســت شهرزاد این کوی را بیـــــگانه اســـت مادر این جا همدمی جز سایه نیــــست قصه یی جز قصهء سرمایه نیـــــست کــــــس نمی خواند به شب لالایی یی می روم در بســـــــــــــتر تنــهایی یی مادر این جا گم شـــــــــــده همراهِ من نیـــــــست چشـــمی منتـظربر راهِ من مادر این جا عشــــــــق پرپر می زند تیغ شهوت عـــــــشق را سر می زند زنــــــده ام اما بـــــه یـــــــادِ نــــام تو و دو چـــــــــشم مــــــنتظر تا شـام تو
سویس ـ اردیبهشت ( ثور) 1385 خورشیدی
************ |
