|
در سوگ حميده برمكى، شوهر و كودكانش كه دژخيم ربود شان
بهشت را باز بگذاريد
كسى از دور مى آيد
عبور از جاده هاى مردگان دارد
لبش تشنه
دلش آگنده از كينه
به سوى جوى هاى انطهور و شهد مى بردارد اكنون گام
به سوى حور هاى باكره.
بهشت را باز بگذاريد
كسى در مسلخ انسان
بياويخته ست پيكر هاى چندين كودك و زن را
و اكنون
شتابانست سوى موج هاى حور.
٣١/١/٢٠١١ سويس |
