زمستان می وزد بگذار تا در محضرت باشم

هوا آشفته است و برگ سبز باورت باشم

تعهد میکنم تا دوردست آرزو هایت

برای پرگشودن بیمه ی بال و پرت باشم

ترا از کوچه های جاهلی تا جاده های ماه

به پرواز آورم گلهای گیج چادرت باشم

نوشته سرنوشتت را "نبرد شیشه و آهن"

ببین آماده ام تا مرز جان همسنگرت باشم

ببین آماده ام تا در حجاز عاشقی  حتا

تو رب النوع من، من سالها پیغمبرت باشم

شهامت کن که در آیینه ی بالشت رویایت

سری سرگرم  پروازت غرور بسترت باشم

13 دسمبر 2010 گوتمبورگ سوئد