درروی صفحۀ ارجمند کابل ناتهـ مطالعه نمودم که بازهم نویسنده وفرهنگدوست سزاوار احترام، جناب ایشورداس، زحماتی را متقبل شده واز زحمات پژوهشی نویسندۀ بالا مقام و محقق واقعا ً سخت کوش، تجلیل مینماید. به این مناسبت اولترازهمه قلبا ًازجناب ایشور داس باید ممنون بود. زیرا ابرکدورت، بدخواهی،بدگویی وقدرناشناسی قسمت زیاد فضای فرهنگی را در داخل وخارج وطن فراگرفته است. ولی این نویسنده وژورنالیست خوش قلب با وسعت نظرومحبت همچو تجلیل هایی دارد.
همین که ازاعلام موضوع مطلع شدم، به یاد سه سال پیش یادم آمد که از امریکا رفته بودم کانادا، به شهر تورنتو. یکی ازروزها خوشبختی دیداربا داکترصاحب اسدالله شعور نصیب من شد. شاید یک قسمت ازنوشته ها وآثارشان را خوانده باشم. چند تا از نوشته های شان را از تورنتو با خود به امریکا آوردم. درنوشته هایشان سخت کوشی، زحمت و دیدن وخواندن کتابهای زیادی را تشخیص مینماییم. بسیارخوب، عالی سلیس وروان می نویسند. هر چه را که تحریر نموده اند، گرفته ام، تا پایان نیافته برزمین نگذاشته ام. وقتی که ایشان را از نردیک دیدم، با شخصیتی مواجه بودم که آهسته و به بسیار روشنی حرف زده، با لبان پرتبسم، درصحبت حاکمیت خاص داشت چهره اش ،ازسن وسال اصلی اش جوانتر معلوم میشد. گرچه چند سال عمرعزیز خود را در محبسی گذشتانده که من شخصاًدیده ام که چه اندازه مشکل وجانخوراست.با ایشان به محفلی را رفتیم که یک تعداد
فرهنگیان دوستدارمولانا جمع شده بودند. آنجا نیز حرف های فشرده ومختصرگفت. فعلا ً که قرار است ازین شخصیت ارجمند وزحمات ایشان قدردانی شود، من مسرت خود را ابراز کرده ، طول عمر و صحتمندی همیشگی را برای جناب داکتراسدالله شعورتمنا مینمایم .
بشیربهادری
کارولینای شمالی
دوم دسمبر 2010 |