روزنامهً نیویارک تایمز، در شمارهً مورخ 24 اکتبر خود  نوشت که عمر داوودزی ، رییس دفتر جناب حامد کرزی ، از ایران پول نقد دریافت می داشته است .

     گرچه سفارت ایران در کابل ، طی اعلامیه یی، این خبر را بی اساس و " اهانت آمیز " خواند . اما جناب حامد کرزی این خبر اهانت آمیز را تاًیید کرد وگفت که رییس دفتر به امر او ،" به صورت رسمی و از مجراهای قانونی" ، این پول را به دست می آورده است .

   عده یی از نمایندگان مجلس اسلامی ایران نیز از وزارت امورخارجهً آن کشورتوضیح خواسته اند که میزان این پرداخت های نقدی چقدر بوده است و به تصویب چه مراجع یی در کشور رسیده است .

   شماری از نمایندگان پارلمان افغانستان نیز دریافت پول نقد ، با این شیوه را شرم آور خوانده اند .

     درج این خبر در روزنامه نیویارک تایمز، چنان حساسیت جناب کرزی را برانگیخت مثل آن که آن روزنامه خبر دروغی را به نشر رسانیده باشد.

    درهمین رابطه باید یادآورشد که همین روزنامه، درشمارهً 5 اکتبر 2008 نیز گزارشی را به نشر رسانیده بود که احمد ولی کرزی ،برادر حامد کرزی و رییس شورای ولایتی قندهار ، نقش کلیدی در ترافیک و قاچاق مواد مخدر دارد .

  یک روز بعد ازانتشارآن خبر احمد ولی کرزی دریک کنفرانس خبری گفت که مسئوولین نیویارک تایمز را ، به خاطر نشر این خبر ، به محاکمه می کشاند . اما تاجایی که اطلاع داریم ، هیچ گاه و هیچ کسی ،به محاکمه کشانیده نشد که خود دلالت بر درست بودن موضوع دارد .

   درین ارتباط هم چنان روزنامهً وال ستریت ژورنال ، به نقل از سخنگوی دادستانی نیویارک، نوشته است که محمود کرزی، برادربزرگ حامد کرزی ، در حال حاضر 12 ملیون دالر سرمایه دارد، در حالی که او در سال 2001 در رستورانی در همین شهر مشغول کار بود .

   چندی قبل مجلس سنای امریکا به بحث روی این موضوع پرداخت که ظرف سه سال گذشته چهارملیارد دالر ، از طریق میدان هوایی کابل ، توسط مقامات بلندپایهً دولتی و سیاستمداران به خارج از افغانستان انتقال داده شده است .

   با این کارنامه های اعضای بلند پایۀ دولت افغانستان ونزدیکان رئیس جمهور است که  گزارش جدید سازمان شفافیت بین المللی ، افغانستان را سومین کشور فاسد جهان می داند .

   آمارفوق نشان دهندهً آنست که فساد دولتی در افغانستان تا سطح بلندترین مقامات دولتی هم وجود داشته و دارد.

  وقتی دفتر ریاست جمهوری به فساد آغشته باشد ، چه انتظاری می توان از سایرارگان های دولتی داشت . و اگر نیویارک تایمز این خبر را به نشر نمی رسانید ، مسلماً جناب حامد کرزی علاقه نداشت که در همان حدود هم روی آن تماس بگیرد.

    تاریخ نشان داده است که زمام داران فاسد ، در زمان حاکمیت شان ،به چشم مردم خاک پاشیده اند و دروغ هایی را سرهم بندی کرده به خورد مردم داده اند. ولی بعد از وفات شان ، و یا همین که از اریکهً قدرت به زیر کشیده شده اند ،ده ها و صدها موردی ، که درخزانه زمام داران قفل بوده اند ،افشا گردیده اند .

  وقتی داد وستد ها وسپردن وگرفتن این گونه پول ها به صورت مخفی انجام می شود ، کجای آن رسمی و قانونی است و چه کسی می تواند بر نحوهً مصرف آن نظارت داشته باشد . واقعیت این است که این پول ها باید در بدل خدمتی به رییس جمهور داده شده باشد و این قرارداد مخفی بین رشوه دهنده و رشوه گیر است .اما به یقین که روزی پرده ازین راز سر به مهر برداشته خواهد شد و افشاکنندگان موضوع نیز کسی از رازداران قریب رییس جمهور خواهد بود .

    نباید نادیده بگذریم که سیاست های توسعه طلبانهً جمهوری اسلامی ایران ورقابت هایی را که با اسراییل برای رهبری در شرق میانه به راه انداخته است ، با این گونه رشوه دهی ها زمینهً نفوذ بیشتر آن کشوررا در افغانستان مهیا می سازد. این گونه اعمال اصطکاک هایی را به میان خواهد آورد که پیامد های ناگوار آن به نفع مردم افغانستان نخواهد بود . وبهترآن بود که رییس جمهور ، به عوض آبروریزی خود، مردم و کشور متوجه این پیامد ها می بود .

و اما جا دارد از رییس جمهور بپرسیم که" وطن دوستی رییس دفتر باعث شده است که نیویارک تایمز اورا هدف قرار دهد" ، اگر این وطن دوستی است ، پس خیانت چیست ؟