کی رود ز یاد من کوی و برزن کابل

 با ز میگذارم من سر بدا من  کابل

مشک بیز با د او مشک خیز خا ک او

میکشد مرا سو یش سر وسوسن کا بل

سینه موج خون دارد  آ تش جنو ن دارد

میرو م بخیر امسال باز دیدن کابلَ

اشک شوق  میبارم ذوق بال وپر دارم

دیده ام بخواب امشب روز روشن کابل

گل به باغ میرو ید چو ن چرا غ میروید

باغ گل حقیر آمد پیش گلخن کابل

بو ی گل همی آ ید ای برا در جانی

از لب و د ها ن من و قت گفتن  کابل

مو ج گل طرب خیز ست  شاخسار گلر یزست

غر ق  گل شود یارب  بام و روزن کابل

پیر ی و پر یشانی و بیکسی و حیرانی

گر وفا کند عمر م تا رسیدن کابل

کا بل عزیز ما سر بلند وآ زا د ست

کی  رسد بدا ما نش دست د شمن کابل

کا بل عزیز ما زند ه تا ابد با شد

آ  هنست و پو لا دست  خو د و جو شن کابل

از برا یت ا ی کا بل نغمه طر ب دارم

تن تر ن تن ای کا بل تن ترن تن ای کابل

شا عر غز لسا زم  چا مه و غزل سازم                                                 

شد کلام اعجا زم زیب گردن کابل

فبروری 2001