|
ایجاد احساس را میتوان ناشی از تأثیر انگیزه های محیط خارجی دانست. از آنجایی که درنظر نیست تا پیرامون ابعاد آن صحبت نماییم، ازاحساس های ایجاد شده یی میاوریم که پس ازشنیدن چند خبر دست داده اند. ایجاد احساس ، فعل وانفعال و واکنشهایی را هم میتواند بروز دهد. اگر تبصره های کوتاهی را در پیوند آورده ایم، از آن گونه واکنشها اند .
· خواندیم که رئیس دولت جمهوری اسلامی افغانستان، جناب حامــد کرزی به انارکلی، خانم هندوی شناخته شده ومدافع حقوق انسانها، رأی داده است. راستش خواندن این خبر تبسم انگیز بود. اینکه جناب رئیس جمهور، با کدام انگیزه و دورنمای بهره بردارانۀ سیاسی به بانو انارکلی رأی داده است، نیاز به جستجوی بسیار ندارد. اکنون بخش قابل ملاحظۀ مردم جامعۀ ما به رفتارهای ایشان آشنایی یافته اند. به هرحال خودش ، تصمیم اش و دلش. اما اگر رئیس جمهور در طی چندین سال که هندوان وسکهـ های افغانستان همچنان درمعرض تبعیض وتضییقات متحمل رنج و آسیب ها شدند، گامی
دلسوزانه وانسانی برداشته بود؛ اگر به صدا ها وعرایض و دادخواهی ها گوش فرا داده بود؛ اگرطی چند سال که وظیفۀ ریاست دولت به وی سپرده شد، در ورای اختلافات وتبعیضات وتعصبات جایی گرفته بود، سزاوار آن بود که این قدم اورا نتیجۀ منطقی بینش خردمندانه واحترام به انسانیت بدون درنظرداشت دین وآیین وقوم وزبان ومنطقه محاسبه نمود وآفرین گفت . سوکمندانه که وی چنین نبوده است
· مشاهدۀ عملیات نجات دهی 33 تن ازمعدنچیان شیلی برای یک ملیارد انسان کرۀ زمین احساس خوشی ومسرت همراه داشت. در حالیکه با مصرف چندین ملیون دالرو زحمات شباروزی، طراحان وفعالان عملیه نجات احترام بر انگیختند وشادباش هایی را نصیب خویش نمود ند، دیدن وشنیدن نام شیلی ، بارها جریانات 37 سال پیش آن کشور را نیزتداعی می نمود. روزگاری را که حکومت منتخب مردم، حکومتی که از طریق کسب اکثریت آرأ بدت آمد وآلنــده را به ریاست آن برگزیده شد. اما در اثر کودتای خونین و وحشت آمیزجنرال پنوچت، سرنگون گردید. یکی از ابعاد آن تراژیدی نیست ونابود
شذدن ده ها هزار انسان بود. از آنجایی که کودتا چیان همه راتیرباران نموده ودرگودالها فروریخته بودند، وازسرنوشت آنها، خانواده های ایشان اطلاعی نداشتند؛ سالهای متمادی هزاران خانواده به دنبال گم شده گان خویش سرگردان بودند.
· جناب کرزی، پس از تکذیب چندین باره از داشتن تماس با تحریک اسلامی طالبان، سرانجام اعتراف کرد که با آنها تماس های " غیر رسمی " داشته است. "شورای صلح" را اعلام داشت وجناب برهان الدین ربانی را به ریاست آن( البته با این یاد آوری از طرف کرزی که جناب حضر ت صاحب مجددی لازم دیدند) پیشنهاد کرد.شورای صلح که 70 عضو دارد، برای قطع جنگ ودنبال نمودن راه سازش وآشتی وبرگردانیدن طالبان به مشارکت به قدرت خواهد کوشید. اگر ازین هنر سیاسی حامد کرزی بگذریم که نخست زیرپای رقبا ومخالفین خود را خالی میکند وبعد از گوشمالی ، ریاست جویان را تشخیص
و به ریاست های انتخاب میکند که آلۀ دست وی باشند،عکس العمل طالبان به افشأ گری کرزی جالب به نظرمیاید. به گونه یی که بخش فارسی تلویزیون خیبردر پشاور( که هرروز به ساعت شش شام انتشار میابد)، از زبان سخنگوی طالبان "ذبیح الله مجاهد" گزارش داد؛ طالبان اعتنایی به اهمیت مذاکرات ننموده وپیشنهاد همیشگی خویش را مبتنی برپذیرش پیشرط خروج قوای خارجی از افغانستان مطرح نمودند.
اما میشود برآن دموکراسی ونظامی که جناب حامد کرزی ممثل آن است، این تأسف را ابراز داشت که چگونه تماس گیری و صحبت های چندین سالۀ پشت پرده را بارها تکذیب اما درغیاب پارلمان ومردم کشور انجام داده است. ایا گذاشتن این پیشرط برای تحریک اسلامی طالبان موردی ندارد که آنها از کشتن آدم های بیگناه و کشت خشخاش و دردست اجانب بودن انصراف نمایند. پیشرطی که باید با فعالیت های مطبوعاتی وسیاسی بی وقفه هماهنگ باشد. مگر این طالبان نبوده ونیستند که با تکیه برسلاح وحشت انگیز وغیر انسانی انتحاری، به رونق تروریسم در افغانستان پرداخته اند. با درنظرداشت، سیاست های ناشفافی که تا اکنون جناب حامد کرزی از آن نماینده گی نموده است، تردیدی نتوان داشت که نام جاده صاف کن تروریسم را در پیشانی خویش ثبت خواهد کرد.
· به مناسبت روز جهانی بهداشت ،رسانه های گروهی خبر دادند که 60 در صد مردم افغانستان ازناراحتی های روانی رنج می برند. تظاهر بیماری های روانی در گونه های افسرده گی، آتش زدن، و توسل به خودکشی ها روبه تزاید نهاده است. در حالی که مسلم است که این بیماری ها منشأ اجتماعی واقتصادی دارند، وخامت اوضاع اقتصادی وتشدید نا امنی ، خطرات بیشتری را متوجه مردم افغانستان خواهد نمود. منابع داین ئخبر را نیز داده اند که در تمام افغانستان دوصد تخت برای بیماران روانی وجود دارد. آیا صدا های شکایت آمیزی که از ناحیه حیف ومیل ملیارد ها دالر شنیده
میشود، به گوش اولیای امور دولت افغانستنان نمیرسد.؟ چشمدید ها وخبرهای روزمره همه حاکی از آن اند که بخشی از مردم به زرو زور خویش افزوده اما ملیون ها انسان دیگر درزیر خط فقر با ناهنجاری های مختلف روبرو شده اند. وجود نا امنی وبی بازخواستگری، زمینه های روبه گسترش ناراحتی های روانی را در جامعه دامن زده است. ایندۀ کشور ازین ناحیه نیزنگران گننده است .
· تنشهای سیاسی قرقیزستان،ماه ها پیش نیزجان بیش از 400 تن راستاند وخون بیگناهان وانسانهای آرزوی دیدار صلح وامنیت و رفاه اجتماعی را برزمین ریخت. پس از سرنگونی رئیس جمهورکه 6 ماه پیش اتفاق افتاد، مطابق فیصلۀ حکومت انتقالی در هفتۀ پسین انتخابات پارلملنی برگزار گردید. درانتخابات پارلمانی قرقیزستان که 120 نماینده دارد، 29 حزب شرکت کرده اند. همین مورد میتواند به تنهایی حاکی ازمتلاشی شدن احاد سیاسی جامعه ونبود تفاهم لازم وابتدایی بودن دورۀ آزمونهای نظام مبتنی ساختار های دموکراسی باشد. افزون بر آن تنشهای قومی به ویژه میان ازبکها
وقرقیزها ، بارها جنگهایی را شعله ور نموده که عدم حل خردمندانۀ آن نه تنها برای آیندۀ آن کشورنگرانی آور خواهد بود، بلکه بر ادعا های پیشین که گفته میشد مسایل قومی ملیتی در شوروی حل شده اند، خط بطلان میکشد. به هر حال دیده میشود که زمینه های داخلی تنشها در قرقیزستان وجود دارند. روسیه وامریکا با داشتن امکانات مداخله میتوانند از آن تنشها بهره گیری سؤ نمایند. از روی تجربیات تاریخی میشود گفت که اگررهبران سیاسی وفعالان فرهنگی واجتماعی آن کشور مانند هر کشور مشابه نتوانند با خردمندی ، با احترام به همدیگر، با رعایت اصل مشارکت، دور نهادن سیاست های قوم گرایانه وتبعیض آمیز، به فعالیت بپردازند، قرقیزستان ، بارهای دیگر نیزروی خونریزی ها واستخوان شکنی های قومی را خواهد دید. |
