پرستو می رود آرام با ناز

پرستو در غروب پرواز کرد باز

غروب است و پرستو رفت اما

غروب است و پرستو است تنها

غروب است و شقایق های بی خواب

غروب است و دل عاشق، بی تاب

غروب است و کنار ساحل آنها

غروب است و سکوت است باز آنجا

غروب است و نوای ناله­ی نی

غروب است و سواحل می شود طی

غروب است و چوپان ناله دارد

غروب است و نی اش دنباله دارد

غروب است و غم اینجا لانه کرده

غروب است و باد، گیسو شانه کرده

غروب است و بدون وقفه باران

غروب است و گروه جمع یاران

غروب است و هوا تاریک و تار است

غروب است و دل عاشق فگار است

غروب است و پرستو فکر بازگشت

غروب است و پرستو آمد از دشت

غروب است و سوار قایقی شد

برای رود، مرد لایقی شد

قاسم قاموس