چېرته لاړ شم؟

نه پوهېږم.

د مینې او باور تر منځ نړېدلی یم

پر زړه مې ډېر څه ګرځي

هر څه ته چې ګورم

راته پردي ښکاري.

زه ،

یوه انځورته پاتې کېږم

چې پر شاوخوا یې

د وسپنې چوکاټ لګېدلی

سترګې پټوم چې څه ووینم

آیا ته په رڼو سترګو

څه لیدلی شې ؟

شېبې بدلې دي

سات له خوځېدو پاتې دی

شمال د ونو پاڼې رژوي

او د باغ ، د بې وسۍ آواز

هرې خواته خپور دی.

ماته داسې ښکاري

چې څوک ،

زموږ په جونګړه کې

مینه وژني

څوک ، د ګودر شونډې ګنډي

څوک ، د جومات پر دروازې باندې

جمع او تفریق زده کوي

موږ ،

پر خپلو اوږو صفرونه بارکړي

او پر کوڅې باندې مو

غټ کلپ وهلی

حتی موږ ،

د اختر په ورځ هم

یو بل ته

د صفر مبارکي وایو.

سبا مې د زوی د زېږېدو کلیزه ده

او زه ،

حیران پاتې یم

چې ورته څنګه

پر خپلو تشو لاسو

مبارکي ووایم ؟!

When the Sun reads the Verses of God

Hanif Baktash Kabul 2009