کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Deutsch
هـــنـــدو  گذر
آرشيف صفحات اول
همدلان کابل ناتهـ

دريچهء تماس
دروازهء کابل

 

 

 

 
 
   
من عاشقم، تو شاهدین

دکتر اخلاق احمد آهن
 
 

 

 

 

سیمین تنی، تو مرمرین، شیرین لبی تو آتشین
مشکین بوئي، تو عنبرین، جاذب خطی، تو راستین


ای یار من مثل توئي، پیدا نمی آید کسی
تو لاله رخ، نازک بدن، تو سرخ لب، تو نازنین


در یاد تو من زنده ام، در هجر تو من مرده ام
تو خنده ای، من خنده ام، تو ساکتی من مضطرین


هر جا که گشتم گرد او، مستم بیاد آن سبو
داده ز دست مشکبو، پیمانه ی مسکر ترین


ای گل بدن، ای گل عذار، ای رشک گل، ای گل چمن
گلگشت من، گلگون من، گل رنگ من، ای گل مکین


ای نازک و نازک بدن، ای نازکی و ناز تن
ای جان من، ای جان من، ای ناز ناز ناز کین


ای شارب صهبا شکن، ای ساقی میخانه کن
ای شوخ چشم و جان فگن، ای شهد و ای شور شین


ای سرو قد، ای خوش خرام، ای خوش نوا، ای خوش تمام
ای خوش نظر، ای خوش مدام، ای خوش گذر، ای خوش نشین


ای زلف پیچان دار تو، ای کج رو و رفتار تو
ای دل شکن، دلدار تو، دلریشمت، تو دل نشین


یادم نمی آید سحر، بی یاد تو بازم نظر
یاد آورت شمس و قمر، تو دلبر و تو دلبرین


بی یار و بی کس گشته ام، بی راه و بی بس افته ام
بی جان و بیدل من شدم، باید که باشی مشفقین


من آهنم، تو زرنگین، من بدترم تو بهترین
من خاکرو، تو مه جبین، من عاشقم، تو شاهدین

 

       ۱۶/۳/۲۰۱۰ م

 

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ۱٢۸        سال شـــشم              سنبله/میزان ۱۳۸٩  خورشیدی         سپتمبر ٢٠۱٠