کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Deutsch
هـــنـــدو  گذر
آرشيف صفحات اول
همدلان کابل ناتهـ

دريچهء تماس
دروازهء کابل

 

 

 

 
 
 
چنــــــدسروده از
 
رشا وسا
 
 

 گل معنی                  

نگهت باد نو بهارخو شست

سیر و گلگشت لاله زار  خو شست

سبز ه و آب و نم نم باران

 لاله یی سرخ داغدار خوشست

کاروان های ابر باران زا 

بر سر کشت و مرغزار خو شست

دره ودشت و دامن صحرا

جنگل وکوه وآبشار خوشست

غلغل مرغکان رنگا رنگ

بر سر شاخ وشاخسار خو شست

شبنم بر سر گل بنشسته

بلبل مست وبیقرار خوشست

بلبل و باغ و سنبل و ریحان

ساقی یی شوخ  گلعذار  خو شست 

د لبر نازنین  گلچهره

با ده ناب خو شگوار خوشست

رقص دو شیز گان افسونگر

 نا ی وطنبور و چنگ وتار  خو شست

بو سه از ر وی یار گلچهره

یار گلچهره در کنار خوشست

خوشتر از عشق در جها ن نبود

عا شق زارو د لفگار خو شست

 

 

               2

هردو عالم به یک نظر بفروش

در ره عا شقی قمار خوشست

مژده یی وصل د لبر جانان

بعد یک عمر انتظار خوشست

زان می ناب لاله گون جا می

ازغم دوری نگار خوشست

 عشق در  جانم آ تشی افرو خت

آ تش و شعله و شرار خوشست

          ***

از رفیقا ن هرزه و فاسد

گژدم ومار و سو سمار خوشست

این ملایا ن طالب قد رت

دو راز شهر واز دیار خوشست

این ملایان جانی وفاسد

جمله گردند سنگسار  خوشست

این ملایان نوکر وجاسوس

روسیه بر سر بازار خوشست

روسیه بر سر بازار کمست

کشته وبسته سر دار خوشست

این ملایان کافر وبیدین

راهی دوزخند و نار خوشست

           

                  3

گردن شان زبار خجلت خم

پیش دادار کردگار خوشست       

حضرت ومولوی و طالب و شیخ

   نشود باعث آزار خوشست

طالب و حضرت و ملاو چلی

خفته در بستر و بیمار خوشست 

گر سیاست ز دین  جدا گردد    

میشود صلح برقرار  خوشست

دشمنان رفاه و آز ادی

زرد رویند و شرمسار خوشست

اختلا فات قومی وسمتی

شود از علم تارو مار خوشست            

خاین ودزد و رهزن و فاسد

شود از کار بر کنار خو شست

تکیه بر کار وبر عمل دارم

تکیه بر کار مرد وار خو شست

نا مه  یی من پیا م آ زادیست

نا مه یی از دیار یار خوشست

در بهشت بر ین این میهن

جنبش و شو ق و کار وبار خو شست

هرکه خد مت به خا ک خویش کند

سربلندست وبا وقار خوشست

 

 

               4

کار مردم بدست مردم به

مردم شاد و کامگار خوشست

        ***

این سخن ها یی نغز جانا نه

این غزل ها یی آبدار خوشست

غزلی مثل با ده روح افزا

  غزل ناب روز گار خوشست

غزلی همچو نرگس و ریحان

یا که چون زلف تار تار خوشست

غزلی چو ن بهار وباغ نکو

یا که چو ن نغمه یی هزار خوشست

غزلی همچو روی مهر ویا ن

غزلی چون  بت فرخار  خوشست

غز لی مثل طوطی و طا وس

یا که چو ن آ هو یی تاتار خو شست

نکته ها یی چو دانه الماس  

یا که چو ن در شاهوار خوشست

          ***

سخن ناب بی خلل د ارم

سخنی چون  گل بی خار خوشست

شاعر مکتب خراسانم

شاعر ی از چنین تبار خوشست

 

 

              5

شاعر ی از دیار ویرانی

دیده آ زار بیشمار خوشست

شهسوار ی زکشور معنی

صید معنی کند شکار خوشست

فخر بر جا ه وما ل نتوانم

زین چنین فخر ننگ وعار خوشست

فخر در  شعر و در سخن دارم

در سخن فخر و افتخار خو شست

مست از باده یی غرور نیم

گردن نرم و خا کسار خوشست

ای برادر بیا ببوس مرا

بوسه بردار بار بار خوشست

دشمنی را بیک طرف بگذار

یارو غمخوار و غمگسار خوشست

در جها ن دوروزه یی   فانی

مهربا نی کن اختیار خوشست

آخ ازجور این غدار جهان

راحت ازجور این غدار خوشست

گر نبا شد گلی و گلبر گی

بته یی خار بر مزار خوشست

((  گل همان پنج روز وشش باشد))

 

جولا ی           2003

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ۱٢۶         سال شـــشم               اســـــد/ سنبله ۱۳۸٩  خورشیدی         اگست ٢٠۱٠