دراین آخر که مثل تکه ابر برف ریز استی

هنوزم قهوه ی،دیوانه ی ناهید! عزیز استی

نفسهای کبوتر بوی لبهای ترا دارد

دراکران میروی درمن، همیشه در"ونیز" استی

تنت طعم اروپا را پریشان میکند اما

" میان قندهارمرگ" و"آتن" درگریز استی

عروس خون دراندام تو میرقصد ومیدانم

تو افغانی و حتی باخودت هم درستیز استی

مرا هر روز و شب درریشه های تاک میبافی

روانگردان من،آتشگر زخم لذیذ استی

وانشبورگ 13 ستمبر 2009