|
دربیان این گپ جای شک نیست که هموطنان دلسوز حقیقت جو ، مخصوصاً اشخاصی که درپی کشف حقایق تاریخی تب وتلاش دارند ، نا گزیر هستند تا راه های بس طولانی و دشوار را طی کنند . آنها مجبور هستند که شرایط دشوار تحقیق موضوعات ، مشکلات و معضلات به دست آوردن اسناد را تحمل نمایند . دیدنی ها و شنیدنی های خویش را سرهم بگذارند، بر معلومات خویش بیفزایند تا حقایق روشن شوند . مردم نیز حقایق تاریخی را دریابند وبرای نسل آینده هم درس عبرت باشد . از آن جمله میتوان نام پژوهشکر زحمتکش وتاریخ نگار معاصر کشور ، جناب محترم محمد نصیر مهرین را نام برد که با ارائه سند وکشف حقایق تاریخی می خواهند تاریخ معاصر افغانستان را باز نگری کنند . من سالهاست که شاهد زحمت های شباروزی ایشان می باشم . وی می کوشد که تاریخ واقعی را با اسناد و شواهد بنویسد . قسمت هایی از کودتا ها در تاریخ افغانستان به قلم ایشان در نشریه و
فصلنامه رنگین که توسط این جانب به نشر می رسید و خواننده گان بسیار داشت ، هم یکی از این نمونه ها می باشد.
درچندین شماره از سایت وزین کابل ناتهـ که موضوع کودتای نام نهاد شهید محمد هاشم میوند وال ، بازهم از قلم ایشان وزحمت کشی های قابل احترام بسیار ، ازجانب داود ملکیار را مطالعه نمودم ، موضوعی از واقعۀ چند سال پیش تلویزیون رنگین به یادم آمد .
من با خواندن مطالب شماره های اخیر کابل ناتهـ ، از واقعیت ها وشواهد تازه اطلاع حاصل نمودم ، گفتم که آیا بازهم شخصی پیدا خواهد شد که از شکنجه دادن ها انکار نماید . آیا بازهم تهدید وتوطئه می کنند . گرچه هر هموطن ما به خوبی می داند که محمد هاشم میوند وال قصد کودتا نداشت ، ولی منافقین او ویک تعداد هموطنان دیگر مارا گرفتند شکنجه کردند . آخر هم صدراعظم سابق کشور محمد هاشم میوند وال را به شهادت رسانیدند . شهادت او و شهید نمودن پنج شخصیتی که قطعاً درفکر کودتا نبودند، برای فرد فرد ملت ما روشن شده بود . با وجود آن هم یک تعداد دیده درا خود را به کوچۀ حسن چپ می زدند . ویا تهدید می کردند که گپ آن وقت ها اگر بلند شد ، برای صاحب نشریه ویا تلویزیون نقص می رساند .
برای معلومات بیشتر هموطنان می خواهم آنچه راکه درسال 1993 بالای نشرات تلویزیون رنگین واقع شد بیان نمایم :
تلویزیون رنگین تحت نظر این جانب درسال 1992 درشهر هامبورگ آلمان به نشرات آغاز نمود . درماه نوامبر سال 1993 مرحوم داکترغلام مصطفی رسولی ، که یکی از ژورنالیستان ویکی از نویسندگان رادیو تلویزیون افغانستان بودند، مطلب کوتاهی از شهر گوتینگن آلمان ، درباره سالگرد شهادت شهید محمد هاشم میوند وال ، به آدرس تلویزیون رنگین ارسال داشتند . من پس از مطالعه مطلب آن محترم ، با ایشان تیلفونی تماس گرفته خواهان توضیح وشرح بیشتر موضوع شدم . ایشان هم پذیرفتند و بعد از دوروز درشهر هامبورگ تشریف آورده ومطلب را شخصاً برایم دادند. بازهم مطلب را مرور کرده از آن مرحومی خواهش نمودم که اگر نام قاتلین و شکنجه گران شهید محمد هاشم میوندوال نیز در مطلب گنجانیده شود ، بهتر است وهم خواهش نمودم که مطلب را خود در تلویزیون بخوانند . زیرا محترم داکتر غلام مصطفی رسولی ، برعلاوه آنکه نویسنده خوب بود، گوینده موفق
رادیو تلویزیون افغانستان نیز بود وسالها باهم همکاربودیم . ایشان به کمال خوشی خواهش مرا پذیرفته مطلب را در استدیوی کانال آزاد خواند . این برنامه درست به تاریخ 5 نوامبر 1993 ازطریق امواج کانال آزاد شهر هامبورگ انتشار یافت ومورد علاقه مردم قرار گرفت زیرا اولین باری بود که نام قاتلین و شکنجه گران محمد هاشم میوند وال از یک برنامه تصویری انتشاریافت .
شخصی از هامبورگ آن برنامه راثبت وبرای صمد ازهر ارسال کرده بود . صمد ازهر به وکیل « مدافع » مراجعه کرده وبالای برنامه تلویزیون رنگین اقامه دعوا نمود . با چنان چشم سفیدی که خاصه وطن فروشان پرچمی ها است ، اظهار داشته بود که من درقضیه هاشم میوند وال هیچ گونه دخالیتی نداشتم !!! وکیل وی نامۀ به آدرس کانال آزاد شهر هامبورگ فرستاد ودرنتیجه کانال آزاد مانع نشر برنامه تلویزیون رنگین شد . یاد از میوندوال شهید با آن عمل تهدیدگرانه ومنکرانۀ صمد ازهر رئیس هیات تحقیق شهید محمد هاشم میوند وال ، به یک جای حساس رسید . تعداد زیاد وطنداران ما ازموضوع باخرشده ومتاثر شدند .
چون روانه وطن بودم ، ازموقع استفاده کرده ، به کتابخانه رادیو تلویزیون افغانستان رفتم و از شماره های روزنامه های جمهوریت ، از روی صفحات آن مطالبی راکه تحت عنوان « از اعتراف تا انتحار » انتشاریافته بود ، کاپی کردم. زیرا درجمله هیات تحقیق امضای صمد ازهر موجود است . وقتی دوباره به آلمان آمدم ، ملاحظه نمودم که مردمان با وجدان وبا احساسی که از موضوع خبر شده اند ، داخل اقدام شده اند . من هم موضوع را با نشرات خارج مرزی درمیان گذاشته خواهان کمک شدم . نخستین مقاله توسط مرحوم غلام حضرت کوشان تحت عنوان « شکنجه گر میوندوال وکیل مدافع گرفت » درشماره 107 هفته نامه وزین امید اننتشاریافته ازهمه نویسنده گان ونشرات خارج مرزی خواست تا با تلویزیون رنگین همنوایی وهمکاری نمایند . بعداً دانشمند محترم داکتر محمد نادر عمر مقالۀ تحت عنوان « چه عجب دزدی که به کف چراغ دارد » نوشتند ومحترم ع.پروانی ،
مرحوم سید قاسم رشتیا ازسویس ، مرحوم عبدالقادرقاضی از امریکا ، محترم شکرالله کهگدای از امریکا ومحترم داکتر حقشناس از سویس مطالبی نوشته وهم کاپی آنرا به آدرس تلویزیون رنگین ارسال داشتند . همچنان تعداد کثیری ازهموطنان جراید ومجلات وکتبی را که در آنها نام صمد ازهر منحیث شکنجه گر میوند وال درج شده بود ، برایم فرستادند . من هم تمام مطالب ومضامین ومقالات را کاپی نمودم . پس از اینکه به زبان آلمانی ترجمه شدند ، آنها رابه وکیل مدافع خویش تحویل دادم .
وکیل مدافع من آقای شاک ، موضوع رابا وکیل صمد ازهر درمیان گذاشته ونوشته که ما در32نشریه و 15جلد کتاب راکه درآن نام صمد ازهر منحیث شکنجه گر میوندوال درج می باشد ، با خود داریم . درصورتیکه شما می خواهید به محکمه حاضر شوید. ما هیچ گونه تردیدی نداریم . همان بودکه صمد ازهر دریکی ازشماره های مجاهد ولس نوشت که من نمی خواهم موضوع را به محکمه بکشانم . درنتیجه ، تلویزیون رنگین بعداز سه ماه توقف ، دوباره به نشرات خویش آغاز نمود . حالا اگر مرحوم مصطفی رسولی یکی از مخلصین جناب میوندوال درقید حیات نیست ، روح اش شاد باشد وآرام بخوابد که قاتلین و شکنجه گران ، از تعقیب عدالت حد اقل از قضاوت تاریخ راه گریز ندارند .
|
