|
با گذشت هرروز، به نگرانی های مردم علاقمند به سرنوشت افغانستان ومردم داغدار آن افزوده میشود. زیرا وعده هایی را که کشور های وارد شده به افغانستان و دولت افغانستان به مردم این سرزمین دادند، روی حقیقت ندید. وضعیت روز تا روز به وخامت گرائید.
غمخواری محتاجان ومستمندان ، یتیمان، بیوه ها، معیوب ها وبیکاران وگرسنه گان همه وهمه حرف مفتی بود که به بی اعتمادی مردم افزود. ایحاد تفاوت میان زندگی مردم تأثر وتأسف بیشتر را برانگیخت. عده یی ازراه سؤ استفاده جویی ها و زراندوزی ها خوب فربه وفربه ترشدند. شبکه های تجارتی و قاچاقبری را درزیر سایۀ حمایت دولت گسترش دادند. از ثمرۀ دست تابکار آنها بود که فساد وارتشأ ریکارد داخلی وجهانی یافت. خویشخواری وقوم پرستی، تبعیض طلبی وبذر تخم کینه ونفرت چهرۀ زشترونامطلوبتر یافت. کشورهای خارجی که در سمت وسو دادن اوضاع بسیار ذیدخل بوده اند، سیاست کجدار ومریز پیشه کردند. مداخله های ناسالم ، بی مبالاتی وبی اعتنایی درعملیات نظامی، جابجاکردن مهره های دلخواه وفرمانبر دردستگاه دولت افغانستان، برقراری روابط پنهان واندک اندک عیان با طالبان، آنهم در اوضاعی که عملیات وحشت بار انتحاری خون بیگناهان ومظلومین بیشماری را میریخت، به
بی اعتمادی وبدبینی ها انجامید. بیکاری بیداد کرد. قیمت مواد حیاتی ومورد ضرورت مردم هر روز قوس صعودی پیمود. دزدی وآدم ربایی کار روزمره شد. امنیت جان ومال مردم در معرض تهدید شباروزی قرار گرفت.
ادامۀ راه ورسم دولتمداریی که حامد کرزی ممثل آن است، به ادامۀ بی مبالاتی های دولت و بی اعتمادی های ببیشتر مردم انجامید.
درین اوضاع واحوال دیدار های پشت پرده با دهشت افگنان را در کنفرانس لندن رسمیت دادند تا چند کشور اروپایی وامریکا، گرهی از مشکل خویش را باز کنند. جبهۀ طالبان مشهور به نکتایی دارکه در چند سال پیروزی گام به گام را نصیب شده است، می بیند که وقت آن رسیده تا راه هموار شده برای طالبان رانده شده را کاملا ً باز کند. بنابرآن کوشش دارد تا حاکیت تروریستی بعدی را رسمیت بدهد. ناز وکرشمۀ سیاسی، کاربرد محیلانه ترین شیوه های عوامفریبانه، عدم نکوهش اعمال تروریستی و در مقابل نکوهش گرفتاری ملابرادر تروریست، از هزار ویک علاقه به طالب طلبی این شبکه حکایت دارد.
ایا با دیدن این سیر اوضاع نباید متأثر بود؟
ایا نباید فریاد مخالفت برافراشت ؟
تأثرودلسوزی به حال مردم افغانستان وقتی بیشترمیشود که می نگریم دولت درغم تهیه وترتیب یک برنامۀ اقتصادی واجتماعی سالم برای مردم نیست. اما هوش و گوش آن برای نجات نیروهای بین المللی و سرمایه های بادکرده یی معطوف است که از راه قاچتاق و کیسه بری کمک های جهانی نصیب شده است .
ایا وظیفۀ این دولت همین بوده است که بیاید وقشری مفتخواررا بیافریند وبعد برود پشت کار بعدی خویش ؟ |
