امروز در کشور اسلامی افغانستان، که در آن بر اساس قوانین موجودهٔ اسلامی و شرعی خود فروشی مرد، زن و طفل ممنوع می باشد، هزار ها تن دختر و خانم مشغول فروش جسم شان جهت پیدایش پول و تامین زندگی روزمره اند.

جنگ و غربت از جملهٔ عواملی اند، که سبب وادار سا ختن آنان به خودفروشی شده اند.

خانم های بیوه، که همین اکنون به تعداد بیشتر از 1‪,5 میلیون در افغانستان موجود اند، زنان ازدواج شده، که شوهران خود را به منظور دیگر متحمل نشدن ظلم و ستم های غیر انسانی آنان ترک کرده اند، دختران یتیم، که مسوولیت اعاشه و اباتهٔ همهٔ فامیل را عهده دار هستند، و دوشیزه گانی، که بر اساس مشکلات مختلف مانند لت و کوب شدن، مجبور ساختن به ازدواج های اجباری توسط فامیل ترک خانه و کشانه کرده اند گروه زنان خود فروش افغان را تشکیل می دهند.

تجارت خود فروشی در افغانستان امروز بعد از خرید و فروش مواد مخدر منبع بشترین عایدات می باشد. ولی با کمال تاسف قسمت بیشتر در آمد این کسب به کیسه های همان مردان جا می گیرد، که وظیفهٔ دلالی این خانم ها به عهده دارند.

با وجود اینکه زنان خود فروش توسط مردان دلال شان از هر نگاه مورد اذیت و آزار قرار می گیرند، ولی باز هم آنان به همراهی این مردان ضرورت دارند، به منظور اینکه صرف این آقایان اند، که مردان مشتاق و قادر به پرداخت پول را جستجو، این خانم ها را از یک محل ملاقات به محل دیگر آن همراهی و هم حمایت و محافظه در صورت موجود بودن خطر جسمی و حیاتی کرده می توانند.

مقدار پولی، که برای گذشتاندن یک روز با یک خانم خود فروش پرداخته باید شود، از 80 دالر امریکای آغاز می گردد. نظر به دلیل اینکه دیگر مرد مشتری خواهان اجرا و بر آورده شدن کدام خواب ها و خیالات اش با خانم خود فروش است می تواند مقدار پرداخت مزد یک روزهٔ زن خود فروش بیشتر باشد.

امروز از کمبودی مشتریان قادر به پرداخت پول برای این خانم ها نمی توان شکایت کرد. به اندازهٔ کافی و حتی بیشتر از آن هم مشیریان داخلی و خارجی وجود دارند،که به این تجارت روز به روز رونق می دهند.

مشتریان این خانم ها کی ها اند؟

مردان صاحب پول و رسوخ، که می خواهند به زندگی خسته کندهٔ روزمرهٔ شان با گذشتاندن وقت با این زنان رونقی ببخشند، مردان ازدواج کرده و ناراضی از زندگی زنا شوهری شان و پسران مجرد، که توان مندی پرداخت مصارف گزاف و کمر شکن ازدواج های افغانی را ندارند.

خانم های خود فروش، که روزانه از ساعات یک تا به سه بعد از ظهر به روی جاده های شهر های بزرگ افغانستان مصروف پیدا کردن مشتریان اند، همان دستهٔ از زنان در تجارت خود فروشی اند، که بدون دلال مصروف کار اند و به مقدار پول کم پایان تر از 3 دالر امریکای برای یک ساعت در خدمت مشتریان شان قرار می گیرند.

دستهٔ دوم زنان را در تجارت خود فروشی خانم های تشکیل می دهند، که دارندهٔ دلال اند. با آنان نمی توان بدون شناخت قبلی با دلال های شان در تماس شد. برای گذشتاندن وقت با این خانم ها باید مقدار بیشتر پول را در اختیار داشت.

دلال های این زنان با مهارت غیر قابل باور در قسمت ترتیب و تنظیم این تجارت در اجتماع ظاهر می شوند، که اگر همه همچو زرنگی و مهارت در دیگر عرصه ها به کار بدهند، دیگر به زودی افغانستان از جملهٔ عقب مانده ترین ممالک جهان به شمار نخواهد رفت.

با وجود رونق این تجارت در افغانستان کنونی و وجود داشتن مشتریان پول دهنده آگاه نبودن خانم های مشغول به کار در عرصهٔ خود فروشی از خطرات صحی، سرایت امراض جنسی از انسان به انسان در صورت احتیاط نکردن و مانع آن نشدن و جلوگیری از حمل های غیر از پلان یکی از جملهٔ نقایص عمدهٔ این شغل به شمار می روند.

مشکلی دیگری، که بعد از سر نگونی حکومت طالبان اجتماع افغانستان مبتلا به آن شده است، حضور داشتن زنان خود فروش خارجی در افغانستان است. آنان به صفت کارگر داخل خاک افغانستان شده بعدا در خانه ها و رستورانت های مخصوص خودشان به خود فروشی می پردازند و در خدمت مشتریان شان قرار می گیرند، که در قدم نخست مردان خارجی و در داخل افغانستان مشغول به کار اند.

نظر به قوانین دپلوماسی موجود بین افغانستان و ممالک مانند اوکراین، چین، فلیپین و پاکستان، که این زنان اهل همین کشور ها اند، و ذیدخل بودن اشخاص بلند مرتبه و با نفوذ افغان در این تجارت خود فروشی با خانم ها ممنوع قراردادن کار و فعالیت آنان و دلال های شان نه تنها کار دشوار بلکه هم نا ممکن می باشد.

در حال حاضر یک مدتی است، که میان دلال های خانم های خود فروش افغانی و خارجی موجود در شهر های بزرگ افغانستان زد و خورد علنی و مسلیحانه به منظور جلب کردن مشتریان سرمایه دار و پر رسوخ افغانی برای زنان خود فروش خارجی و مشتریان خارجی برای خانم های خود فروش افغانی در جریان می باشد. حتی ایشان از قتل و کشتار و تخریب متقابل همدیگر دریغ نمی نمایند بدون اینکه اجتماع بی خبر افغان از این همه حوادث مطلع شود.

دولت اسلامی افغانستان علت اساسی رونق یافتن و رنگ گرفتن تجارت خود فروشی را در موجودیت بیگانگان در افغانستان می داند، که همهٔ وقت سعی و تلاش و کوشش آوردن دیموکراسی و مزایای زندگی راحت غربی را در کشور دارند.

علما و روحانیون افغانستان همهٔ وقت یاد آور سال های می شوند، که در آن افغانستان تحت رهبری طالبان با این مشکل مهم و ضد اخلاقی جامعهٔ افغانی در نبر نبود. با وجود اینکه گذارشات رسمی و غیر رسمی بعضی مراجع خارجی از مشغول بودن خانم های بی بضاعت در جریان حکومت طالبان به خود فروشی اطلاع می دهند، چونکه حکومت آن زمان کار زنان را در اجتماع ممنوع قرار داده بود و برای آنان به جز از اینکه جسم شان را در عرضهٔ فروش

بگذارند دیگر راهٔ جهت کمای پول برای تعمین زندگی باقی نمانده بود.

طوریکه وقت و زمان نمایان کرده است و خواهد کرد جامعهٔ افغانی پایدار به اصول و اساسات فرهنگی و کلتوری همیشه کوشش چشم پوشی از این مشکل اجتماعی و بیشتر اوقات تمثیل موجود نبودن آن را کرده است و در آینده هم خواهد کرد.

در اجتماع زنان خود فروش همشه مورد دشنام، اهانت و لعنت قرار گرفته اند بدون درک معذوریت ها و شرایط ناگواری، که ایشان را مجبور به اجرا این شغل می کنند.

چه جای افسوس و تاثر است، که ما ها این خانم ها را به عنوان اشخاص غیر قابل برداشت و ضرر رسان به اجتماع به دار عزت وشرافت و انسانیت می آویزانیم و هم زمان با آن این پدران و برادران و شوهران ما ها اند، که مشتریان مشتاق و وفادار این گنه کاران اند، که دور از چشم همه سر به قدم های آنان می گذارند.

آرزو پوپل

مارچ 2010

آلمان