پنجسال از آن روزهای گذشت که نخستین شمارۀ تارنمای غریبانۀ خویش را انتشار دادم. آن وقت را که به یاد میاورم ، دلهره ها و وسواس ها، بی اطمینانی ها برای ادامۀ نشریات وجلب همکاران گرانقدر همه وهمه پیش رویم ظاهر میشوند. بیدرنگ همدلی صمیمانه و همنوایی صادقانه شماری از نویسنده گان و فرهنگیان سرشناس وطن به یادم می آید که چگونه و با صمیمیت مرا در کار راه اندازی کابل ناتهـ در عمل تشویق کردند و یاری رساندند.
درپنج سال گذشته به لطف ایزد متعال وهمکاری وهمیاری شاعران ونویسندگان بلند مرتبت و جوانان بیشمار توانستیم که ادامه کاری کابل ناتهـ عزیز خود راحفاظت نماییم و در پهلوی بقیه تارنماهای خوب هم میهنان به نشریات ادامه دهیم.
اینکه در کارزار نشراتی آیا توانسته ایم گام مفید ومثبت برداریم ویا نه، پرسشی است که ارایۀ پاسخ آن از سوی گرداننده تارنما دشوار است داوری را به خوانندگان آزاده و وارسته از تعصب و بدبینی محول مینماییم .
از شروع نشرات کابل ناتهـ، هدف مقدس این بود که به مسایل فرهنگی و اجتماعی و تاریخی اقلیت مذهبی هندوباوران و سیکهـ های افغان پرداخت و هموطنان و مسوؤلین امور و همزبانان جهان را از آن آگاه ساخت. و روشن است که موازی به این هدف مقدس بازتاب فرآورد قلمی فرهنگیان افغانستان در عرصه های گوناگون نیز منظور بود.
آنچه هدف مقدس ما بود ودر راه تحقق آن بذل مساعی نموده ایم ، وحالا هم در دستور کار ما است عبارت از اشاعۀ فرهنگ انسان سالارانه میباشد. این وظیفه عالی که تعصب ، بدبینی وبدنویسی وبدگویی را قبول ندارد، نزد ما مقدس میباشد.
خوشوقت هستیم که ذخایر نوشته های ما مؤید این ادعا میتوانند باشند. مادرین پنجسال، وسعت نظر را رعایت کردیم وافکار و اندیشه هایی را که برای روشنی مسایل وطن عزیزما اهمیت دارند، به کرات انتشاردادیم .
درین پنجسال تجربیاتی گرانسنگی هم به دست آوردیم. از نشر نوشته هایی که منافع وطن و مردم را در آنها ندیدیم ، معذرت خواستیم وبا رعایت قواعد واصول نامه نگاری از نشر آنها خود داری نمودیم. تخریب وبد گویی را که بسیار اندک بوده ست، با خاموشی استقبال کردیم. این عمل ما سبب تمجیدی شد که ازطرف نویسندگان ارجمند وهمکاران گرامی خود دیدیم. روابط حسنه وخوب را با دیگرنشریات مفید حفظ نمودیم .
امروزخود را آرام وخشنود احساس می نماییم که تعداد بیشماری از شاعران، نویسندگان از داخل وخارج وطن عزیز، برای ما مضامین خویش را میفرستند.
اما این هم فراموش مان نشده است که از آغاز به یک ضرورت مهم ، به مطرح نمودن یک حق مسلم و دادخواهی مردمی تأکید نموده بودیم که باشنده گان دیرینۀ سرزمین دردآشتای ما هستند ولی آزار و شکنجه می بینند وکسی در پی همکاری وهمدردی ایشان نیست. ما از آغاز مطرح نموده بودیم وحتا بدون یاد آوری طرح آن روشن بود که درچارچوب مطالبات حق طلبانه وافشأ بیعدالتی های رنگارنگ اجتماعی، طلب حق و ابراز شکایت از بیعدالتی ها در برابرهندو ها وسکهـ های وطن برای ما اهمیت جدی دارد. هرچند کم رنگ ولی همیشه درین قسمت مطالبی انتشار یافت که از پیمانه این بخش نه ما از آن خشنود هستیم ونه انسان هایی که آن همه ظلم وبیعدالتی را لمس می نمایند. ازین بابت نزدما شکایت از نویسندگان محترم وشنفکر و دادخواه ومخالف ستم وبیعداتی کم نیست.
زیرا درچند سال اخیرعرصه برهندوها بازهم تنگتر شده است. ما که گوشه های از بیعداتی هارا انتشار دادیم، انتظار داشتیم که نویسندگان مدعی تعهد برای مقام انسان و کرامت انسانی ، در برابر بیعدالتی و حق تلفی آن کتله یی که زیر فشار و ستم قراردارند، صدای نیکوی خویش رابه گوش مردمان به خواب رفتۀ افغانستان وحتی جهانیان مدافع حقوق بشری برسانند.
در سال ششم نشریاتی خویش، ازهم میهنان گرانسنگ و ارجمند بسیار دوستانه انتظار داریم که به این ضرورت انسانی توجه خوب خویشرا فراموش ننمایند.
حضور نویسنده ها و شاعران گرامی که از آغاز کار که با « السلام وعلیکم، رام رام جی و ست سری اکال » آغازیدیم با ما هستند اظهار سپاس نموده سرتعظیم فرو می آورم و همچنان خدمت آن قلمبدستان که با یک نوشته ویا سروده هم با ما بوده اند نیز از ژرفای دل تشکر می نمایم. میدانم که همراهی و همنوایی با یک نشریه یی که از اقلیت مظلوم مذهبی یعنی هندوان و سیکهـ های افغان حرف های دارد، شجاعت فرهنگی، قلب و ذهن شفاف و افق وسیع نظر را مطالبه میکند که داشتن این صفات به همگان کاری ساده و آسان نیست.
درحالیکه سال پنجم نشریات کابل ناتهـ شما به پایان میرسد، ازهمه دوستان وعزیزان، قلمزنان همکار و کسانی که با تیلفون و ایمیل ما را درهر قسمت همکاری کرده اند، تشکرات قلبی خویش را ابراز می کنیم چشم به راهیم تا ما را با نوشته ها، اشعار و پیشنهادات و انتقادات خویش یاری برسانند.
اهالی کابل ناتهـ
ایشورداس
فبروری ٢٠۱٠ |