درتکاپوی رهایی زنجیرهای اسارت راتنگترکرده ایم
به آرزوی سپیده شبهارا بیهوده سر .
کبوتران امید
فضای اندیشه هارا شتابناک درنوردیدند
درافق یاس ناپدید شدند
وخفاشان خشونت همچنان بردار سرنوشت مان آونگ .
                     ـ              ـ               ـ
چه کسی آیینه هارا ازغبارانباشت ؟
ودرمزرعه بذرجنایت کاشت ؟

آنکس که درگوشت اذان رانیمه وشکسته خواند
وگفت نیمه ی منی
تاازمیدان بدربردت
فرمود توکامل نیستی
وخود به نشانه ی کمال
پابررسالت وولایت ادعای خدایی کرد.
چقدرفرمان برای ببند کشیدنت صادرشد ؟
چراپتک مناهی ومنکرفقط روان تراکوفت ؟
نه آن اهریمنی که شلاق را بابدن ظریفت آشنا ساخت
ونه آن مسخ شدگانی درآن دور
که نظاره گرپیچ وتاب درد دراندام نحیفت بودند .
              ـ               ـ               ـ
قفس ازچهارسوگشاده است
مگرجلدت رادرکدامین خلواره آتش زده اند 
که پریدن نتوانی ؟
این توبره ی ناباب سزاوارتونیست
وارثیه ی مادرانت نیز
نه  ،
پیکرت رانه آتش دراوانداز
که روادید بیگانه دارد 
وشجره ی اجانب .
آمارجنایاتی که درزیرآن بنام توانجام گرفته میدانی ؟
حتا برای تنزل مقامت ازابزاری ازجنس خودت نیز
وسیله جستند .
          ـ            ـ             ـ
مادر إ
آیا این ناخلف نازا 
سرازپهلوی چپ توبرنداشته ؟؟؟ . 

                                                    هما آذر  ۲۵فبرور ۲۰۱۰